بررسي تاثير نوسانات صادرات نفت بر رشد بخش كشاورزي در ايران

The Effect of Oil Export Fluctuations on Agricultural Growth in Iran

درآمدهاي حاصل از فروش نفت سهم قابل ملاحظه اي در درآمد دولت و توليد ناخالص داخلي در ايران دارد. با توجه به اهميت بخش كشاورزي در رشد اقتصادي، توسعه روستايي و افزايش رفاه خانوارهاي روستايي، بي‏شك مواجه شدن با شوك هاي غيرقابل انتظار و زودگذر در امر صادرات نفت تاثيراتي را بر بخش هاي مختلف اقتصادي از جمله بخش كشاورزي خواهد گذاشت. بر همين اساس در اين مقاله با پيروي از مدل فدر (1982) و با استفاده از روش خود توضيح با وقفه هاي توزيعي (ARDL)به بررسي اثر بي ثباتي صادرات نفت بر رشد بخش كشاورزي در طي دوره زماني 1386-1350 پرداخته شده است. نتايج بدست آمده نشان مي دهد رابطه بلند مدت و همجمعي ميان متغير ارزش افزوده بخش كشاورزي و ساير متغيرهاي لحاظ شده در مدل وجود داشته و تاثيرات شاخص بي‌ثباتي صادرات نفت به عنوان يك متغير جديد در كنار ساير متغيرها، بر روي ارزش افزوده بخش كشاورزي منفي و معني دار بوده است.

Oil export revenues have a major share in both Iranian government incomes and Gross domestic product (GDP). With regard to the importance of agricultural sector in economic growth, rural development and rural welfare improvement, this sector indubitably influenced by temporary and unexpected shocks in oil export. Therefore we employed Feder(1982) and Auto-Regressive Distributed Lag (ARDL) models to investigate the effects of oil export instability on agricultural growth in Iran during 1972-2007 period. The results show that there is a long run relationship and co integration between agricultural value added and other variables in specified model. Also, accompanied by other variables the effects of oil exports fluctuations as a new variable is negative and significant.