كاربرد فرايند فتوكاتاليستي TiO2/UV-C در حذف رنگ راكتيو قرمز 198 از فاضلاب سنتتيك نساجي

Application of TiO2/UV-C Photocatalytical Processes for the Removal of Reactive Red 198 Dye from Synthetic Textile Wastewater

سابقه واهداف: رنگ بارزترين آلاينده فاضلاب هاي نساجي مي باشد كه به دليل اثرات سو بهداشتي و زيست محيطي مورد توجه جدي مي باشند. رنگ ها موادي با ساختار پيچيده، معمولاً سمي و مقاوم به تجزيه بيولوژيك هستند كه از طريق فاضلابهاي صنعتي وارد محيط زيست مي شوند. هدف اين مطالعه تجزيه فتوشيميايي(UV) و فوتوكاتاليستي(TiO2/UV-C ) رنگ راكتيو قرمز 198 بود. روش بررسي: اين مطالعه بصورت تجربي و در مقياس آزمايشگاهي در راكتور ناپيوسته انجام شد. فاضلاب سنتتيك از انحلال رنگ راكتيو قرمز 198 در آب شهر تهيه و تاثير غلظت اوليه رنگ، جرم TiO2، pH و زمان تماس در حذف رنگ بررسي شد. غلظت رنگ با استفاده از اسپكتروفتومتر در طول موج 518 نانومتر تعيين گرديد. يافته ها:. فرايند TiO2/UV-C نسبت به فرآيند UV-C تنها، موثرتر است. ثابت سرعت تجزيه فتوشيميايي در pH اسيدي 0019/0 و طي فرايند تجزيه فتوكاتاليستي 0381/0 بر دقيقه مي باشد. تجزيه نوري و فتوكاتاليستي رنگ مورد نظر از مدل سينتيك درجه اول پيروي مي كند. افزايش جرم TiO2از 4/0 به 1 گرم منجر به افزايش راندمان از 8/97 به 100 در صد مي گردد. افزايش غلظت رنگ از 100 به 250 ميلي گرم در ليتر و pH از 4 به 10 منجر به كاهش راندمان به ترتيب از 100 به 66/97 و از 100 به 6/94 مي گردد. بهترين راندمان در pH معادل 4 حاصل مي گردد. نتيجه گيري: بيشترين كارآيي حذف رنگ راكتيو قرمز 198 با فرايندهاي اكسيداسيون فتوشيميايي و فتوكاتاليستي تحت شرايط اسيدي حاصل مي شود كه از اين ميان فرآيند فتوكاتاليستي موثر تر مي باشد.

Background: Dyes have complicated structure, are usually toxic and resistant to biological treatment which entere into environment by industrial waste streams. The aim of this study was the removal of reactive red 198 dye (RR 198) by photolysis (UV) and photocatalytical (TiO2/UVC) processes. This study was conducted to investigate the effects of dye concentration, pH, TiO2 dose, and contact time. Methods: The study was carried out by drawing on batch reactor. Synthetic wastewater was prepared by solving of RR198 in tap water.Dye concentration was determined with spectrophotometer on 518 nm. Results: The results of this study show that Tio2/UV process is more effective than UV-C process alone. The results of the study also show that constant rate of photochemical degradation in acidic pH and during photocatalytic degradation process was 0.0019 and o.0381 min_1, respectively. Photolysis and photocatalytic degradation of considered dye follow the first order kinetic model. Increasing 0f Tio2 dose from 0.4 to 10 gr led to Increasing of dye removal efficiency from 97.8 to 100%. Increasing of dye concentration from 100 to 250 mg/l and pH from 4 to 10 led to decreasing of dye degradation efficiency from 100 to 97.66 and from 100 to 94.6, respectively. The best efficiency was at pH=4. Conclusion: Removal of RR 198 with photolysis and photocatalitical processes has the best efficiency in acidic condition (pH=4) among which the TiO2/UVC process is better than the UVC. Keywords: Photocatalytical degradation, UV ray, TiO2, Reactive Red 198 dye.