پيشگيري وضعي از تروريسم

Situational Prevention of Terrorism

اين مقاله با استفاده از تجربيات پيشگيري وضعي در پيشگيري از ساير جرائم، به تحليل ساختار فرصت حملات تروريستي مي‌پردازد. تروريسم متفاوت از ساير انواع جرايم نيست؛ تروريسم جرمي است كه با انگيزه سياسي ارتكاب مي‌يابد. براي پيشگيري وضعي از تروريسم، عقلانيت تصميم يك تروريست و ساختار فرصت حملات تروريستي (آماج‌ها، ابزارها، سلاح‌ها و شرايط تسهيل‌كننده) بايد مورد تحليل قرار گيرد. آماج‌هاي انتخابي و سلاح‌هاي مورد استفاده تروريست‌ها داراي ويژگي‌هاي مشخصي هستند كه مي‌توان با شناخت اين ويژگي‌ها از حملات تروريستي پيشگيري كرد. براي پيشگيري از حملات تروريستي اين سلاح‌ها بايد كنترل شده، آماج‌هاي آسيب‌پذير مورد محافظت قرار گرفته و شرايط تسهيل‌كننده تروريسم نيز بايد حذف شوند. در پايان نيز پنج اصل پيشگيري وضعي - افزايش تلاش، افزايش خطر، كاهش منافع، حذف عذرها و حذف تحريك‌ها - در كاهش فرصتِ‌هاي اعمال تروريستي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. البته هر يك از اعمال تروريستي داراي انواع مختلف و ساختار‌هاي متفاوتي مي‌باشند، كه هر يك از آن‌ها بايد بر اساس اصول كلي بيان شده در اين مقاله، جداگانه ‌مورد تحليل قرار گيرند.

This article attempts to offer some strategies for preventing terrorism on the basis of experiences obtained through situational crime prevention in other crimes. There is no fundamental difference between crime and terrorism. It is a crime that is committed with political motive. For the prevention of terrorism, the rationality of terroristʹs decision-making and the structure of opportunity must be analyzed and recognized. Terrorists are interested in certain kinds of weapons and tools and for the purpose of the prevention of terrorism these weapons should be controlled, vulnerable targets should be protected and facilitating conditions should be eliminated. Finally five strategies of situational crime prevention for the prevention of terrorism are considered. Since terrorism has great variety and the structure of each attack is different from another, therefore each of them needs to be analyzed separately on the basis of these general principles.