تحليل زباني ـ اجتماعي گفتمان پزشك و بيمار فارسي زبان

A Sociolinguistic analysis of the Doctor-Patient Talk in Persian

اين مقاله در حوزه جامعه شناسي زبان به بررسي رابطه قدرت/ همبستگي در گفتار پزشك و بيمار فارسي زبان مي پردازد. ازاين رو متغيّر زباني گونه هاي خطاب به عنوان يكي از نشانگرهاي ابراز قدرت در كنار چهار متغير اجتماعي جنسيت، طبقه اجتماعي، سن و تحصيلات مدّ نظر بوده . كاربرد متغيرها در هر گروه با بهره گيري از تحليلهاي آماري مورد بررسي دقيق قرار گرفته است. پس از تحليل داده ها مشخص شد كه در مجموع، عامل قدرت در گفتار پزشك با بيمار فارسي زبان مشهود است و چهار متغير غيرزباني مذكور نيز بر ميزان كاربرد نشانگرهاي قدرت موثر اند. اين موضوع تا حد زيادي با مباحث حوزه اخلاق در پزشكي هم راستاست ونتايج حاصل مي تواند بر بسياري از مسايل اين حوزه پرتو افكند.

The present paper studies the power/solidarity relations in the talk between Farsi-speaking doctors and patients from a sociolinguistics perspective. Therefore, we studied the linguistic variable, types of address, as one of the markers for exercising power, together with four social variables: sex, social class, age and education. The application of the variables in every group was statistically analyzed. The results indicated that the power factor is obvious in the talk of Farsi-speaking doctors to patients while the four non-linguistic factors affect the extent to which these markers of power. This is largely in line with the topics in the medical ethics and the results can shed light upon many issues in this scope.