روايت در قصه‌هاي استاندل

Narration in Stendhal’s tales

در روايت يك قصّه، اين موضوع كه نويسنده كيست؟ چه تفاوتي با روايت‌گر قصّه دارد؟ قصّه با چه ضميري روايت مي‌شود؟ ديدگاه نويسنده چيست؟ سبك نوشتار او چگونه است؟ و پرسش‌هايي ديگر از اين قبيل، از اهميّتي اساسي براي موفقيت فني قصّه، درك آن و ارتباطي كه بطور مداوم با روند معنايي حفظ مي‌كند، برخوردار است. استاندل از نويسندگان بزرگ قرن نوزدهم ميلادي در ادبيات فرانسه، صاحب رمان‌هاي موفق به خاطر شيوه روايت ويژه خود است. در اين مقاله سعي شده تا جايي كه امكان دارد به بحث و بررسي ديدگاه‌هاي مختلف روايت قصّه پرداخته و در يك مقايسه ساده آثار اين نابغه قرن با آثار بالزاك، ابرمرد رمان فرانسوي، دليل موفقيت و محبوبيت قصّه‌هاي استاندل بازگو شود و ارزش كار نويسنده نيز مورد بررسي قرار گيرد؛ يعني كسي كه قصّه را امضا مي‌كند و به عنوان روايت‌گر در اندرون قصّه آن را روايت مي‌كند، مورد شناسايي قرار خواهد گرفت. تقريباً اكثر مطالب، به وسيله علم نوين روايت شناسي (Narratologie) قابل توجيه و توضيح است.

In narrating a tale, the following questions such as who the author is, whether he differs from the narrator, what the angle of vision is, the author’s viewpoint and other issues like these are of prime importance for the technical success of the story, its understanding and its perpetual connection to the overall meaning of the story. Stendhal is one of the greatest writers of the 19th century in the French literature whose fame is for his specific manner of narration in writing successful novels. The purpose of this article is to provide reasons for the popularity of his stories, to discuss and analyze different perspectives in narrating a story, to compare his works with those of Balzac, another genius in writing novels and finally to study and distinguish Stendhal as a writer of the story and as a narrator inside his narrative using the new science of narratology.