بررسي ويژگي‌هاي زبان مجريان سيما

Examining Lingual Attributes of TV Presenters

نويسنده در اين مقاله مي‌كوشد با استفاده از روش توصيفي‌ـ تحليلي و با توجه به مفاهيم زبان‌شناسي و نيز اصول ارتباط گفتاري، برخي از مشكلات موجود در زبان مجريان سيما را در سطوح مختلف زبان بررسي كند. در‌ حقيقت، هدف از اين مختصر، بررسي وضعيت فعلي زبان معيار گفتگوهاي تلويزيوني و ميزان پايبندي مجريان به رعايت قواعد حاكم بر زبان است. براي وصول به اين هدف، ابتدا زبان معيار و كاركردهاي آن و سپس سطوح مختلف زبان معيار و گونه‌هاي آن، از‌جمله گونه رسانه‌اي معرفي شده است. آنگاه به اصول و عوامل ارتباط گفتاري و تحليل گفتمان و پس از آن، انواع تقويت‌كننده‌هاي ارتباط گفتاري و مهارت‌هاي گفتاري آماده‌سازي و خاتمه دادن گفتگو پرداخته شده و در ادامه، پس از ذكر نمونه‌هايي از مشكلات زباني مجريان سيما در سطوح مختلف، راهكارهايي براي رفع اين كاستي‌ها ارايه شده است.

Applying linguistic concepts and speech communication principles, this article aims to study the problems existing in the language of television presenters at different linguistic levels using a descriptive-analytical methodology. In fact, the purpose of this writing is to examine the current state of the language standardized for television discourses and the extent to which TV presenters observe rules and regulations governing this language. To this aim, the article first introduces the standardized language, its functions and various levels of standard language and its variants. It, then, studies the principles and concepts of speech communication and discourse analysis, and linguistic skills for getting ready for and finishing a conversation. It, finally, mentions a few examples of television presenters’ language problems at different levels and put forward