تاثير اقتصـاد دانش محـور بر بهـره‌وري نيروي كار كشورهاي درحال توسعه

The Impact of Knowledge-Based Economy on Labor Productivity in Developing Countries

افزايش ظرفيت توليدي از طريق افزايش بهره‌وري عوامل توليد همواره مورد توجه اقتصاددانان بوده است. يكي از عوامل موثر بر بهره‌وري نيروي كار، دانش است. هدف اين مطالعه بررسي تاثير دانش (در چارچوب اقتصاد دانايي محور) بر بهره‌وري نيروي كار كشورهاي درحال توسعه طي دوره 1980-2004 مي‌باشد. به همين منظور از روش داده‌هاي تابلويي نامتوازن استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد طي دوره مورد بررسي سه محور سيستم ابداعات، زير ساخت‌هاي اطلاعاتي و رژيم‌هاي نهادي و اقتصادي تاثير مثبت و معني‌دار بر بهره‌وري نيروي كار كشورهاي درحال توسعه داشته است. محور چهارم يعني محور آموزش و منابع انساني، داراي تاثيرات مثبت اما بي‌معني بر بهره‌وري نيروي كار كشورهاي درحال توسعه است. همچنين به دليل شكاف فني كشورهاي درحال توسعه و توسعه يافته و ظرفيت جذب پايين تكنولوژي در كشورهاي درحال توسعه، تاثير متغير نسبت سرمايه به نيروي كار بر بهره‌وري نيروي كار بي‌معني شده است.

The increase of production capacity through the increase of factor productivity always has been the big concern of economists. Knowledge is one of effective factors in productivity. The purpose of this paper is to investigate the impact of knowledge on labor productivity in developing countries during 1980-2004. To analyze the data, an unbalanced panel data approach was used. The results show that during the period under consideration, the pillars of innovation system, information infrastructures and economic and institutional regime had positive and significant impact on labor productivity in developing countries. The pillar of education and human resources has positive effect and insignificant on labor productivity in developing countries. Also due to the technical gap in developing countries and developed and low absorption capacity in developing countries, the impact of changing in the capital-labor ration on productivity is in significant.