شماره ركورد :
541103
عنوان مقاله :
قصه شناسي نوش آفرين نامه
عنوان فرعي :
A Stylistic Introduction to Nushafarin Name
پديد آورندگان :
ذوالفقاري، حسن نويسنده استاديار گروه زبان و ادبيات فارسي Zolfaghari, Hasan , باقري ، بهادر 1347 نويسنده علوم انساني , , مهرانفر، صديقه نويسنده كارشناس ارشد زبان و ادبيات فارسي Mehranfar , Sadigheh
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 173
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
18
از صفحه :
81
تا صفحه :
98
كليدواژه :
اميرارسلان نامدار , نوش آفرين نامه , Iranian folk tales , Amir Arsalan Namdar , Iranian love tales , Literature of Qajar period , ادبيات عصر قاجار , قصه عاشقانه , Nushafarin name , قصه عاميانه
چكيده فارسي :
نوش آفرين نامه، داستان عاميانه منثوري در شرح عشق شاهزاده ابراهيم فرزند جهانگيرشاه، پادشاه چين و دلاوري هاي او براي رسيدن به معشوق خود، نوش آفرين گوهرتاج، دختر پادشاه دمشق است. ويژگي هاي سبكي بسياري از داستان ها يا رمانس هاي عاشقانه سنتي و عاميانه را در اين داستان مي توان ديد؛ ازجمله جنبه هاي شگفت آوري چون خرق عادت ها، انسان ها، جانوران، گياهان، موجودات، مكان‌ها و اشياي شگفت انگيز، طرح مدور، گزاره هاي قالبي، استفاده از اشعار و ضرب المثل ها، كنايات و اغراق‌ها. زبان و بيان اين داستان، نيمه ادبي است. نثر آن به شيوه نثر دوران قاجار است و كهنگي آثار دوره صفويه را ندارد. افعال وصفي و عبارات عاميانه فراواني در آن ديده مي شود. بن مايه هاي مهم داستان هاي عاميانه و عياري در داستان ديده مي شود. اين داستان و داستان شيرويه نامدار، الگوي داستان گويي نقيب الممالك در نوشتن داستان امير ارسلان بوده است. اين مقاله ضمن معرفي و تحليل ابعاد گوناگون ساختاري و محتوايي داستان نوش آفرين گوهرتاج، به بيان نمونه هايي از تاثيرپذيري داستان امير ارسلان نامدار از آن مي پردازد.
چكيده لاتين :
Nushafarin name is an Iranian prose folk tale recounting the passionate love and courageous acts of “Prince Ibrahim”, the son of “Jahangir Shah”, a king of China, to attain the hand of his beloved, Nushafarin Gowhartaj ,the daughter of Damascus king. There are stylistic features of folk tales and traditional romances to be perceived in this tale, as heroic deeds, and the presence of supernatural creatures, plants, places, objects of wonder, use of cyclic plots, cliché statements, ballads, folk songs, proverbs, ironies and hyperboles, to count just a few. A semi-literary language has been employed there, with a prose reminiscent of that of the Gajar period, lacking the old fashioned style of the Safavid eraʹs writings. There are many instances of descriptive verbs and colloquial expressions, with conspicuous folk tale and chivalric legendary themes. This tale, along with the tale of “Shiroyeh Namdar” have functioned as models of story-telling for Naqib-ol-Mamalek in writing Amir Arsalan. The present paper, having introduced Nushafarin- name, explores elements of its influences on Amir Arsalan Namdar, while discussing and analyzing various features of the former.
سال انتشار :
1390
عنوان نشريه :
جستارهاي ادبي
عنوان نشريه :
جستارهاي ادبي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 173 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت