ملاحظات امنيتي- سياسي چين در آسياي مركزي (2005- 1991)

Chinese Security and Political Considerations in Central Asia (1991-2005

موج اسلام گرايي در آسياي مركزي و همجواري اين منطقه با ايالت مسلمان نشين و خود مختار سين‌كيانگ چين، خطر جدايي‌طلبي در اين استان را تشديد مي‌كند. شواهد زيادي وجود دارد كه اين يك تهديد واقعي است و ناشي از بزرگ نمايي چيني‌ها جهت سركوب هر چه بيشتر معترضان مسلمان در سين‌كيانگ نمي‌باشد. سوال اصلي مقاله اين است كه مهم‌ترين دغدغه امنيتي و سياسي چين در آسياي مركزي كه منجر به افزايش روابط چين با اين كشورها از 2005-1991 شده، چيست؟ فرضيه اين مقاله آن است كه مهم‌ترين دغدغه امنيتي و سياسي چين در آسياي مركزي هراس از بنياد گرايي، افراط‌گرايي اسلامي و تروريسم است.

The wave of Islamic radicalism in Central Asia and separatism threaten China’s neighboring autonomous and Muslim-populated Xinjiang region. There is much evidence indicating that the threat is clear-cut, though in Xinjiang Muslim dissidents are not much strong because of increasing suppression of Chinese people. In this article, the main question includes what is China’s main security and political concern in Central Asia which resulted in China’s expanding relations with these countries in 1992-2005. This article not only focuses on China’s major security and political concerns, but also underlines the fear of fundamentalism, radicalism, and terrorism especially Islamic radicalism in Central Asia.