امكان‌سنجي شكل‌گيري سامانه منطقه‌اي اكو

Feasibility Study of the Formation of a Regional System ECO

دگرگوني‌هاي ساختاري در روابط بين‌الملل پس از پايان جنگ سرد، جهان را وارد مرحله انتقالي با ويژگي‌هاي تازه كرده است. اين تحول باعث شده تا همكاري‌هاي منطقه‌اي در نقاط گوناگون جهان اهميت بيشتري پيدا كند. به‌گونه‌اي كه، موفقيت در ايفاي نقش موثر و سازنده در مناطق پيراموني هر كشور را مي‌توان مقدمه ورود موفقيت‌آميز آن كشور در عرصه جهاني به‌حساب آورد. در عين حال موفقيت در سياست‌هاي منطقه‌اي نه‌تنها تابعي از تدبير هر يك از كشورهاي منطقه، بلكه مستلزم مشاركت كليه كشورهاي منطقه در فرايند منطقه‌گرايي است. منطقه‌گرايي نيز در بستر يك سامانه منطقه‌اي امكان‌پذير مي‌گردد. با عنايت به اينكه سازمان همكاري اقتصادي (اكو) مهم‌ترين و فراگيرترين سازمان منطقه‌اي است كه ايران در آن عضو است، در اين مقاله درصدد هستيم تا با به دست دادن معيارهايي نظري، امكان شكل‌گيري سامانه منطقه‌اي در چارچوب اكو را مورد سنجش قرار دهيم. به اين منظور متغيرهاي موثر در شكل‌گيري سامانه منطقه‌اي- جغرافيايي، سياسي، امنيتي و اجتماعي- فرهنگي به تفكيك در مورد اكو مورد بررسي تطبيقي قرار مي‌گيرد.

Structural changes in international relations since the end of the Cold War have brought the globe in a transitional phase with new characteristics. The new era and conditions have made regional cooperation on different zones of the globe more important, so as success of a country in playing effective and constructive role in its peripheral area can be an introduction for its successful entrance on global arena. At the same time, it should be considered that success in regional policies is not only a function of the possibilities of each country of a region but also depends on participation of all regional countries in the process of regionalism. Regionalism means to use the potentials of a region towards integration which becomes possible in the framework of a regional system. Regional system represents the mechanism of interactions in a region and the process of influence of internal and peripheral variables on regionalism. Since ECO is the most important and comprehensive regional organization for Iran as its member, we are to examine in this article the possibility of regionalism in the framework of ECO through giving theoretical standards. So we will take into consideration effective variables- geographical, political, security, socio-cultural, and intervening systemic- in a comparative manner for ECO.