عوامل جمعيت‌شناختي، دينداري با تكيه بر اسلام و عملكرد خانواده در پيش‌بيني شادكامي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تبريز

Demographic factors, relying on the Islamic religion and family functioning in prediction of students’ happiness in Tabriz University of Medical Sciences, Iran

زمينه و هدف: با توجه به اهميت موضوع شادكامي در زندگي، اين پژوهش به منظور تعيين سهم عوامل جنسيت، نوع سكونت، دينداري و عملكرد خانواده در پيش‌بيني شادكامي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام گرفت. مواد و روش‌ها: اين تحقق از نوع توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تبريز و مشغول به تحصيل در نيم‌سال دوم سال تحصيلي 88-1387 تشكيل شد. 372 دانشجو به شيوه نمونه‏گيري تصادفي خوشه‏اي چند مرحله‏اي انتخاب شدند و به ابزار سنجش خانواده (FAD يا Family assessment device)، مقياس شادكامي (MUNSH يا Memorial university of Newfoundland scale of happiness) و مقياس سنجش دينداري با تكيه بر اسلام (RRIAS يا Religiosity Through Reliance on Islam Assessment Scale) پاسخ دادند. داده‏‏ها با استفاده از روش‏هاي آماري ضريب همبستگي Pearson و تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه گام‌به‌گام تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: بين عملكرد خانواده و نيز دينداري با تكيه بر اسلام، با شادكامي رابطه وجود داشت (01/0 < P). عوامل جنسيت، نقش‌ها، نوع سكونت، دينداري و ارتباط، 32 درصد از تغييرات احساس شادكامي را پيش‌بيني مي‌كند (01/0 < P). ضرايب بتاي متغيرهاي پيش‌بين نشان داد كه جنسيت نقش مهم‌تري در پيش‌بيني تغييرات شادكامي دارد. نتيجه‌گيري: دانشجويان بومي نسبت به دانشجويان غير بومي، و پسران نسبت به دختران شادتر هستند. دانشجويان با عملكرد خانوادگي سازگارانه و گرايش و تعهد به دين اسلام، شاد‌تر هستند. بنابراين، برگزاري كارگاه‏هاي آموزش خانواده و مراسم مذهبي مناسب براي افزايش شادكامي دانشجويان پيشنهاد مي‏شود.

Aim and Background: Considering the importance of happiness in life, this research was accomplished to qualify the role of gender, type of residence, religiosity and family functioning in prediction of studentsʹ happiness of Tabriz University of Medical Sciences, Iran. Methods and Materials: This research was correlation-descriptive study. The statistical population included all students of Tabriz University of Medical Sciences, Iran who were studying in the spring semester of 2009. 372 students selected by multi-stage cluster random sampling method. The students accomplished family assessment device (FAD), Memorial University of Newfoundland scale of happiness (MUNSH) and religiosity through reliance on Islam assessment scale (RRIAS). Pearson correlation coefficient and stepwise multiple regression statistical methods were used for analyzing data. Findings: There was significant correlation between family function and also, religiosity through reliance on Islam with happiness (P < 0.01).Factors such as gender, roles, type of residence, religiosity and relationship predicted 32% variance of happiness (P < 0.01). Beta coefficients for predictor variables showed that gender is most important predictor for happiness. Conclusions: Students who live with their family (local) were happier than who don’t live (non-local) and similarly males were happier than females. Students with adaptive family functioning, tendency and commitment to Islam were happier. So, applying of family instruction workshops and effective religious programs are suggested to increase students’ happiness.