چالش فمينيسم با عدالت جنسيتي

Dilemma of Feminism with Gender Equality

نخستين موج فمينيسم در اواخر قرن نوزده با ويژگي تلاش براي كسب حقوق مساوي به ويژه حق راي پديد آمد. فمينيسم ليبرالي در اين مرحله با استدلال بر اشتراك ماهيت انساني يا «جوهره مشترك انساني» يا برتري ارزش‏هاي زنانه و با صرف نظر از تفاوت‏هاي جنسيتي، به دنبال برابري منزلت و نقش زن در مقابل مرد، بود. حوزه فعاليت موج دوم به عرصه‏هاي مختلف خانواده، كار و نظريه پردازي در حوزه علوم انساني تعميم يافت. موج سوم هم بيشتر از ديدگاه پست‏مدرن، تحولات نظام سرمايه‏داري و رويكرد افراطي موج دوم متاثر است. در اين سه موج عدالت جنسيتي جايگاهي ندارد و با تكثرگرايي نمي‏توان مبنايي براي عـدالت ترسيم نمود. در اين نوشـتار ضمن نقد و بررسي نظريه تساوي به تبيين ديدگاه اسلامي و شاخصه‏هاي عدالت جنسيتي پرداخته و معلوم مي‏شود در اسلام درحالي كه تفاوت‏ها ناديده گرفته نشده، تبعيض هم تجويز نمي‌شود.

At the end of the 19th century، the first move of Feminism was made chiefly to ‌ gain the right to vote. At this stage، Liberal Feminism by stressing on the human nature of both or “united human essence” or superiority of women values called for equality in the role and status of men and women regardless of gender differences. The disposition in the second phase paid more attention to the various domains of family and developing theories in the humanities field. The third phase was affected more by postmodernism and capitalism as well as the fanatic disposition of the second phase. These three attitudes didn’t have room for gender justice and with their multiplicity any foundation for justice was not attainable. In this paper، Feminism is scrutinized and criticized and in doing so Islamic views on the matter were presented revealing the aspects of gender equality in Islam and the fact that Islam takes into consideration gender differences but prohibits gender discrimination.