رابطه ي بين هوش هيجاني و سازگاري در افراد مبتلا به سرطان در شهر مشهد

The Relationship between Emotional Intelligence and Adjusment in Cancer Patients in Mashhad

زمينه و هدف: امروزه علايق پژوهشي در سرطان، به عنوان دومين علت مرگ و مير در جهان به سمت سبك‌هاي مقابله اي و سازگارانه متمركز است. هوش هيجاني كه شامل درك و اداره هيجان در خود و ديگران است از عواملي است كه با سلامت افراد ارتباط دارد. از اين رو اين مطالعه به تعيين رابطه ي هوش هيجاني و سازگاري در افراد مبتلا به سرطان مي‌پردازد. روش تحقيق: اين تحقيق از نوع همبستگي است كه در آن60 نفر زن و مرد از بيماران سرطاني بيمارستان‌ها و مراكز درماني شهر مشهد به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده و با پرسشنامه ي هوش هيجاني باراون و سنجش سازگاري بل بررسي شدند. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش 17 و آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: بين هوش هيجاني با سازگاري جسماني (65/0r=-) و سازگاري عاطفي (77/0 r=-) همبستگي معناداري وجود دارد (001/0 > (p. از ميان ابعاد هوش هيجاني، بعد انطباق پذيري 43% از واريانس سازگاري جسماني (001/0 > (p، و دو بعد خلق و خوي و كنترل تنش روي هم رفته 63% از سازگاري عاطفي را پيش بيني مي‌كند (001/0 > (p. همچنين تمامي مولفه هاي 15 گانه هوش هيجاني بجز مولفه ي همدلي با سازگاري جسماني (01/0 > p) و سازگاري عاطفي (001/0 > (p همبستگي معناداري داشته كه از اين ميان، بيشترين ميزان همبستگي در سازگاري جسماني مربوط به مولفه ي مسووليت پذيري (72/0- =r) و در سازگاري عاطفي مربوط به مولفه عزت نفس (76/0- =r) بوده است. نتيجه گيري: با توجه به وجود رابطه ي مثبت بين هوش هيجاني و سازگاري در بيماران سرطاني، راهكارهاي افزايش هوش هيجاني از جمله برگزاري كارگاه هاي آموزشي ويژه در بيمارستان‌ها و مراكز درماني توسط كادر مربوطه توصيه مي‌شود.

Background and Aim: Nowadays, research interests in cancer, as the second reason of death in the world, concentrate on coping and adjustment styles. Emotional intelligence (EQ) is the personʹs ability of perception and management of emotions in themselves and others, this ability is related to the individualsʹ health. Thus, the aim of this study is to determine the relationship between EQ and adjustment in cancer patients. Materials and Methods: This research is a correlational study, in which 60 cancer patients (22 males and 38 females) of the hospitals and therapeutic centers in Mashhad city were selected by cluster sampling. The patients completed the EQ inventory and Bell adjustment questionnaire. Afterwards, the data were analyzed using SPSS Software V.17 through Pearson correlation and multiple regression analyses. Results: There are relationship between EQ and physical adjustment )r=-.65) and emotional one )r=-.65), (p < .001). From EQ dimensions, conformity dimension predicted 43% of variance of physical adjustment. Temperament and stress management dimensions predicted 63% of emotional adjustment (p < .001). Also, there was a significant relationship between all the EQ components (15 components, except empathy) and physical (p < 0.01) and emotional adjustment (p < .001). The most correlation ratio in physical adjustment and emotional adjustment was related to responsibility component (r=-.72) and self-respect (r=-.76), respectively. Conclusion: With regard to the positive relationship between EQ and adjustment in cancer patients and more adjustment in them, the strategies to improve EQ, such as special workshops in hospitals and therapeutic center, are recommended.