نقش راهبردهاي نظم‌دهي شناختي هيجان و سلامت عمومي در ناگويي خلقي

The Role of Cognitive Emotion Regulation Strategies and General Health in Alexityymia

هدف پژوهش حاضر پيش‎بيني ناگويي خلقي بر پايه راهبردهاي نظم‎دهي شناختي هيجان و سلامت عمومي بود. 431 دانشجوي دانشگاه اروميه (193 مرد، 238 زن) به عنوان نمونه به شيوه نمونه برداري تصادفي طبقه اي انتخاب و با پرسشنامه هاي راهبردهاي نظم‎دهي شناختي هيجان )گارنفسكي،كرايچ و اسپينهاون ،2002) پرسشنامه سلامت عمومي (گلد برگ و هيلر، 1979) و مقياس فارسي ناگويي خلقي تورنتو (بگبي، پاركر و تيلور،1994) ارزيابي شدند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه ناگويي خلقي با تمام زيرمقياس‎هاي سلامت عمومي رابطه مثبت معنا دار دارد. همچنين، ناگويي خلقي با ابعاد سرزنش ديگران، سرزنش خود و فاجعه‎آميزپنداري، رابطه مثبت معنا دار، و با ابعاد توجه مثبت مجدد و پذيرش رابطه منفي معنا دار داشت. از بين متغيرهاي پژوهش، نارساكنش‎وري اجتماعي، اضطراب، پذيرش، سرزنش خود و فاجعه آميز پنداري، و سرزنش ديگران 25 درصد از واريانس ناگويي خلقي را تبيين كردند. هر چقدر ناگويي خلقي بالاتر باشد، سلامت عمومي پايين تر و كاربرد راهبردهاي نظم‎دهي شناختي ناكارآمدترخواهد بود. نتايج اين پژوهش ضرورت بازشناسي نقش راهبردهاي نظم‎دهي شناختي هيجان‎ها و سلامت عمومي را در پيش بيني ناگويي خلقي دانشجويان مورد تاكيد قرار مي دهند.

هدف پژوهش حاضر پيش‎بيني ناگويي خلقي بر پايه راهبردهاي نظم‎دهي شناختي هيجان و سلامت عمومي بود. 431 دانشجوي دانشگاه اروميه (193 مرد، 238 زن) به عنوان نمونه به شيوه نمونه برداري تصادفي طبقه اي انتخاب و با پرسشنامه هاي راهبردهاي نظم‎دهي شناختي هيجان )The aim of the present study was to investigate the prediction of alexithymia based on cognitive emotion regulation strategies and general health. Forty hundred and thirty one students (193 males, 238 females) were selected by stratified random sampling method from Urmia university. The participants were assessed using the Cognitive Emotion Regulation Strategies Questionnaire (CERQ, Garnefski, Kraaij , & Spinhoven, 2002), the General Health Questionnaire (Goldberg & Hiller,1979) and Farsi version of the Toronto Alexithymia Scale (Bagby,Parker, & Taylor,1994). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis. The findings indicated that there were significant positive relationships between alexithymia and all subscales of general health. There were also significant positive relationships between alexithymia and other-blame, self-blame and catastrophizing tendncies. Alexithymia had negative relationships with positive refocusing and acceptance. It was found that dysfunctional in social function, anxiety, acceptance, self-blame and catastrophizing tendencies, and other-blame accounted for 25% of the variance of alexithymia. The higher alexithymia, the lower will be the general health, and the more inefficient the cognitive emotion regulation strategies. The findings emphasize the need to recognize the role of cognitive emotion regulation strategies and general health in predicting studentsʹ alexitymia.