وضعيت انگيزه تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گلستان

Students’ Academic Motivation in Golestan University of Medical Sciences

مقدمه: انگيزه تحصيلي دانشجويان به عنوان يكي از ‌مهم‌‌‌‌ترين چالش‌هاي دانشگاه‌ها، اثرات زيادي بر برون‌داد سيستم‌هاي آموزشي دارد. هدف اين مطالعه بررسي وضعيت انگيزه تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گلستان بود. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي تحليلي 275 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گلستان به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. برگه اطلاعات جمعيت‌شناختي و مقياس انگيزه تحصيلي به عنوان ابزار گردآوري داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با آزمون‌هاي آماري توصيفي، آزمون تي مستقل، ضريب همبستگي پيرسون و آناليز واريانس يك طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در تمامي آزمون‌ها سطح معناداري 05/0 در نظر گرفته شد. نتايج: ميانگين و انحراف معيار انگيزه تحصيلي 69/20 ± 43/151 (از حداكثر نمره قابل كسب 196) بود و 3/53 درصد از دانشجويان داراي انگيزه تحصيلي بالاتر از ميانگين بودند. ميانگين انگيزه تحصيلي دختران بالاتر از پسران بود و اين اختلاف از نظر آماري نيز معنادار بود(02/0= P). سن با انگيزه بيروني (144/0-=r، 002/0p=)، بي‌انگيزه‌گي (221/0-=r، 000/0p=) و نمره كل انگيزه تحصيلي (191/0-=r، 002/0p=) ارتباط معناداري داشت. دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي از بالاترين انگيزه تحصيلي برخوردار بودند و دانشجويان دانشكده پزشكي و دانشكده پيراپزشكي در مراتب بعدي قرار داشتند و اختلاف ميانگين انگيزه تحصيلي در اين سه دانشكده معنادار بود(51/4=F، 01/0p=). نتيجه‌گيري: بر اساس اين يافته‌ها، وضعيت نمره كل انگيزه تحصيلي دانشجويان در اين مطالعه نسبتاً مطلوب بود؛ با اين وجود نمرات انگيزه دروني دانشجويان در سطح مناسبي قرار نداشت كه نيازمند اقدامات برنامه‌ريزي شده آموزشي است. پيشنهاد مي‌گردد نظام‌هاي آموزشي به عوامل فردي و محيطي موثر بر انگيزه تحصيلي توجه بيشتري معطوف دارند.

Introduction: Students’ academic motivation is one of the most important challenges of universities, and has great effects on the outputs of educational systems. The aim of this study was to investigate of academic motivation status among students of Golestan University of Medical Sciences (GOUMS). Methods: In this descriptive- analytical study, 275 students of GOUMS were selected via stratified random sampling methods. Demographic data form and Academic Motivation Scale (AMS) was used as data gathering tool. Data analysis was done using descriptive statistics, Pearson correlation coefficient, independent t-test and one way ANOVA. In all tests, level of significance considered less than 0.05. Results: Mean and standard deviation of students’ academic motivation was 151.43±20.69 (out of 196), and 53.3 percent of them had academic motivation scores higher than average. The mean of academic motivation among females were higher than that of males (P=0.02). Age had significant correlation with extrinsic motivation (r=-0.144, P=0.002), amotivation (r=-0.221, P=0.000) and total score of academic motivation scale (r=-0.191, P=0.002). Nursing and midwifery students had the highest academic motivation scores, and medicine and paramedical faculty students were in the next rank, the differences were statistically significant. Conclusion: According to the finding, academic motivation of students was almost desirable. However, the students’ intrinsic motivation was not in appropriate level, which necessitates planed educational interventions. It is suggested that educational systems pay further attention to individual and environmental factors that affect academic motivation.