بروز دو نشانگر P53 و P63و ارتباط آن‌ها با ويروس پاپيلوماي انساني در ضايعات ديسپلاستيك حفره دهان

Evaluation of P53 and P63 expression and their correlation with HPV virus in oral dysplastic lesions

چكيده مقدمه: كارسينوم سلول سنگفرشي حدود 94 درصد بدخيمي‌هاي حفره دهان را تشكيل مي‌دهد. پروتيين P53 يكي از نشانگرهاي تغييرات بدخيمي محسوب شده است و P63 مي‌تواند نقش مهمي بر پيشرفت ديسپلازي اپي‌تليال بازي كند. ويروس پاپيلوماي انساني نيز با مراحل اوليه پيشرفت سرطان در حفره دهان ارتباط دارد. هدف از اين پژوهش، بررسي بروز نشانگر‌هاي P53، P63 و ارتباط آن‌ها با حضور ويروس پاپيلوماي انساني در ضايعات ديسپلاستيك حفره دهان بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي 40 نمونه بلوك پارافيني جمع‌آوري شد. نمونه‌ها شامل 30 نمونه با گزارش هيستوپاتولوژي ضايعه ديسپلاستيك (ملايم، متوسط، شديد) و 10 نمونه با تشخيص موكوسل بودند. روش رنگ‌آميزي ايمونوهيستوشيميايي با تكنيك انويژن براي ارزيابي نشانگر‌هاي P53 و P63 و روش (PCR) Polymerase Chain reaction براي تعيين حضور ويروس پاپيلوماي انساني به كار برده شد. نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي wallis-Kruskal، Dunn، Whitney Mann- و Spearman جهت ارزيابي‌هاي آماري استفاده شد (05/0 = ?). يافته‌ها: در اين تحقيق بروز رنگ‌آميزي هسته‌اي P53 و P63 به طور غالب در لايه‌هاي بازال/پارابازال اپي‌تليوم مشهود بود. درصد رنگ‌پذيري سلول‌ها توسط نشانگر P53 تنها بين گروه موكوسل با گروه ديسپلازي خفيف داراي اختلاف معنادار بودند (05/0 > p value). همچنين درصد رنگ‌پذيري سلول‌ها توسط نشانگر P63 بين گروه موكوسل با همه گروه‌هاي ديسپلازي خفيف، متوسط و شديد داراي اختلاف معنادار بودند (05/0 > p value) حضور ويروس پاپيلوماي انساني در تمام گروه‌ها يافت شد و هيچ اختلاف معناداري بين آن‌ها وجود نداشت (05/0 < p value). نتيجه‌‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه بين بروز P63، P53 با حضور ويروس پاپيلوماي انساني در ضايعات ديسپلاستيك حفره دهان ارتباطي وجود ندارد. اگرچه بين شدت و درصد بروز P63، P53 در هر دو لايه ارتباط معنادار مشاهده شد. كليد واژه‌ها: كارسينوم، سلول سنگفرشي، ژن‌ها، P53، ويروس پاپيلوماي انساني، واكنش زنجيره‌اي پليمراز.

Abstract Introduction: Squamous cell carcinoma comprises approximately 94% of all the oral cavity malignancies. P53 is considered an indicator of malignant transformations and P63 can play an important role in epithelial dysplastic changes. In addition, HPV is associated with early stages of cancer development in the oral cavity. The aim of this study was to evaluate P53 and P63 expression and their correlation with the presence of HPV in oral dysplastic lesions. Materials and Methods: In this descriptive-analytical study forty paraffin blocks were collected, which included thirty samples with histopathologic reports of dysplastic lesions (mild, moderate, severe) and ten with a diagnosis of mucocele. Immunohistochemical staining with Envision method was performed for P53 and P63 markers and polymerase chain reaction (PCR) technique was used for detection of HPV virus. Statistical analysis was carried out with SPSS software and Kruskul-Wallis, Mann-Whitney U and Spearman tests (? = 0.05). Results: In this study the nuclear P53 and P63 staining was predominant in the basal/parabasal layers of the epithelium. There was a significant difference in P53 staining only between mucocele and mild dysplasia (p value < 0.05). A significant difference in P63 staining was observed between mucocele and all the dysplastic lesions (mild, moderate, and severe) (p value < 0.05). Human papilloma virus was detected in all the groups, with no significant differences between them (p value > 0.05). Conclusion: Based on the results of the present study there was no statistically significant correlation between P53 and P63 expression and presence of HPV virus in oral dysplastic lesions; however, there was a significant correlation between P53 and P63 intensity and expression in the two layers. Key words: Carcinoma, Genes, Human papilloma virus, P53, PCR, Squamous Cell.