تاريخ نگاري محلي عصر قاجار و مولفه هاي آن

Local Historiography under the Qajarid Dynasty

تاريخ‌نگاري محلي ايران كه سابقه آن به پيش از اسلام مي‌رسد، در عصر قاجار با يك دوره طلايي رشد كمي و كيفي مواجه گرديد. بيشتر شهرها و مناطق كشورمان صاحب يك يا چند تاريخ محلي گرديدند. در اين مقاله پس از بررسي در حدود پنجاه اثر چاپ شده تاريخ محلي عصر قاجار، به بررسي ويژگي‌ها و علل اين نهضت و مولفه‌هاي اين نوع تاريخ‌نگاري مي‌پردازيم. نيز بدين امر نظر داريم كه انگيزه مولفان در آفرينش كتاب‌هايشان چه بوده است.

Local historiography in Iran, precedence of which can be traced back to the Iranian pre-Islamic era, saw a golden age of quantitative and qualitative growth under the Qajar dynasty.Hence,most of our countryʹs cities and rigions possessed at least one local history.After examining some fifty printed works on local histories of the Qajarid period, it has been studied in the article the characteristics and causes of this literary movement and the components of this kind of historiography.A survey of the historygrapherʹs motives receives attention in this article too.