ساده نويسي و واژگان عربي در نثر علي دشتي

Simple Style Writing and Arabic terms in Ali Dashti’s Prose

علي دشتي (1273 ـ 1360) ش) از جمله نويسندگاني است كه از سال 1301 ش، با انتشار يادداشت هاي «ايام محبس» به جنبش «ساده نويسي» در نثر معاصر پيوسته است. از اين نويسنده، افزون بر اين اثر، آثاري ديگر نيز در زمينه ترجمه، روزنامه نگاري، داستان و نقد ادبي برجاي مانده است كه همگي از اين ويژگي برخوردار است. ليكن، در نثرهاي دشتي، بويژه نخستين آثار وي، مقداري قابل توجه از واژگان عربي بچشم مي خورد كه ظاهراً، نثرهاي او را از ويژگي ساده نويسي در سطح واژه گزيني دور كرده است. بسامد اين واژگان در نثر وي به انداز اي است كه هم واره مورد توجه و داوري منتقدان بوده است، بطوري كه اين ويژگي را نقصي بزرگ در شيوه نگارش دشتي دانسته و حتي گاهي نثر او را، بويژه در مقاله هايش، ضمن مقايسه با نثر معاصران او، در رديف نثرهاي منشيانه و يا ميراث دار نثرهاي منشيانه قرار داده اند. در اين مقاله، ميزان تاثير واژگان عربي در سادگي نثر دشتي، بويژه در آثار انتقادي وي، مورد بررسي قرار گرفته است.

Ali Dashti (1273-1360) is one of the distinguished writers who upon publishing the notes”Ayyam Mahbas” in 1301 joined the simple style writing movement in Contemporary Prose. Apart from this work, many other works in variety of genres such as translation, journalism, story, and literary criticism all share this characteristic. However, in his prose, particularly his first works, there are considerable numbers of Arabic terms which apparently deviates his prose from the simplicity in terms of choice of diction. The density of such terms has drawn the attention of critics to an extent which they regard this feature as a great shortcoming in his writing style and even comparing his prose particularly in his articles with that of his contemporaries, they place his prose alongside courtly prose and regard it as a continuation of the same tradition. In this article, the impact of Arabic terms on the simplicity of Dashti’s prose, in particular his critical works is investigated.