ارزيابي حكمت خالده

Scrutinizing Perennial Philosophy

حكمت خالده به تعبيري قلب سنت است؛ تا جايي كه سنت‏گرايان آن را به مثابه محوري‏ترين مولفه سنت‏گرايي مطرح مي‏كنند. با اين اوصاف به سراغ واكاوي و ارزيابي اين مولفه تعيين‏كننده در گفتمان سنت‏گرايي رفته‏ايم. در اين مجال بررسي پيشينه و ابعاد مابعدالطبيعي، انسان‏شناسي و اخلاقي آن را در كلام بزرگان سنت‏گرايي مدنظر قرار داده‏ايم. بررسي شاخصه‏ها و راه وصول به حكمت خالده از ديدگاه سنت‏گرايي اموري بودند كه نمي‏توانستيم از آنها چشم بپوشيم. آن‏گاه در مقام وارسي نخست به محك عقل، روش و مباني آن را كاويده‏ايم و سپس حكمت خالده را به گونه ويژه مورد مداقه قرار داده، نيز در مقام مقايسه، آن را با حكمت حقه سهروردي سنجيده‏ايم و نقاط تمايز آنها را نشان داده‏ايم.

Perennial philosophy (philosophia perennis) is somehow the heart of tradition, to the extent that traditionalists consider it to be the most central component of traditionalism. This article wants to review its content and critic it in the light of Mulla Sadra’s philosophy. To do so, the authors study its history, and its metaphysical, anthropological, and ethical dimensions, as well as its criteria and the method for attaining such philosophy in the works of some prominent traditionalists. For the purpose of critique, they assess the methodology and foundations of traditionalism, and juxtapose them with Suhravardi’s “True Wisdom”, and try to show their essential differences.