ارتباط علت با نتيجه درماني شكستگي‌هاي بيني در اورژانس بيمارستان فارابي مشهد

The association between nasal fracture treatment outcome and its causes in Mashhad Farabi hospital

زمينه و هدف: شكستگي بيني، شايع‌ترين شكستگي صورت مي‌باشد و عدم تشخيص صحيح و درمان مناسب منجر به بدشكلي‌هاي ساختماني و عملكردي بيني مي‌شود. در اين مطالعه، شكستگي‏هاي بيني و ارتباط نتيجه‏ درماني با علت شكستگي در مراجعه‏كنندگان به اورژانس گوش و حلق و بيني بيمارستان فارابي مشهد بررسي گرديد. روش تحقيق: اين مطالعه از نوع مقطعي است كه بر روي 100 بيمار مراجعه‏كننده با شكستگي بيني انجام شده است. اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه، معاينه‏ باليني و كليشه راديوگرافي جمع‌آوري شده است. جااندازي شكستگي بيني بين 7-5 روز بعد از آسيب صورت گرفته و محل آسيب به مدت 10-7 روز در گچ بوده است. از تمام بيماران گرافي‏هاي لازم گرفته شد. پس از جمع‌آوري اطلاعات، براي تجزيه و تحليل آماري از نرم افزار SPSS (ويرايش 18) و آزمون آماري دقيق فيشر و مجذور كاي استفاده شد. يافته‌ها: 63% بيماران در محدوده‏ سني 20- 10 سال بودند. شيوع شكستگي بيني در مردان 5 برابر بيشتر از زنان بود. تصادف با وسايل نقليه مهم‌ترين علت شكستگي بوده و شايع‌ترين علايم باليني بيماران هنگام مراجعه بدشكلي ظاهري، حساسيت در لمس، ‌تورم و درد بود. در اغلب موارد (93%) از روش جااندازي بسته براي درمان استفاده شد. بيشترين علايم عدم رضايت از درمان به صورت قوز بيني، گرفتگي بيني، انحراف بيني و بدشكلي تيغه‏ي بيني گزارش شد (01/0P=). نتيجه‌گيري: بيشترين موارد رضايت از درمان مربوط به آسيب هاي ناشي از ورزش و دعوا است و بيشترين علايم عدم رضايت از درمان، به وجود آمدن قوز بيني و گرفتگي بيني مي‌باشد.

Background and Aim: Nasal fracture is the most common facial fracture in which, incorrect diagnosis and improper treatment leads to structural and functional deficiencies. In this study we evaluated the association between nasal fracture treatment outcome and its causes in patients presenting at Farabi hospital (ENT emergency), Mashhad, Iran. Materials and Methods: In a cross-sectional study on 100 patients with nasal fracture, the necessary information was gathered through questionnaire, clinical examination and radiography imaging. After 5-7 days following the damage, the fractures were treated with closed reduction on local anesthesia using nasal cast for 7-10 days. Appropriate X-Ray imagings were taken from all patients. SPSS software (version 18) and statistical tests including chi-square and Fisher exact tests were used for statistical analysis. Results: The age peak incidence was 10-20 (63%) with male being dominant (5/1). Accident was the main etiology in the fractures. The common presentation was external deformity, tenderness, swelling and pain. In most cases (93%) the type of treatment was closed reduction. Nasal obstruction, nasal deviation and septal deformity resulted in dissatisfaction from the treatment in most of the cases (P = 0.01). Conclusion: Sport and fights-related injuries end into better treatment results. Nasal obstruction and nasal bone deformity are the most prevalent problems resulting in dissatisfaction from the treatment.