بررسي آسيب مخاط معده و سطح ملاتونين بدنبال محروميت از خواب نسبي در رت

Gastric mucosal damage due to partial sleep deprivation in rats

چكيده: مقدمه: زندگي امروزي كار كردن با ساعات طولاني و شيفت كاري را اجتناب ناپذير كرده است كه با عوارض گوناگون جسمي و رواني همراه مي‌باشد ويكي از عوارض شايع جسمي، شكايات گوارشي است. مطالعات نقش محافظتي ملاتونين در دستگاه گوارش را نشان داده اند. در اين مطالعه قصد داريم آسيب مخاط معده ناشي از محروميت از خواب نسبي در رت و نقش احتمالي ملاتونين را در آن بررسي كنيم. روش بررسي: 24 رت نر را در دو گروه 12تايي كنترل كه خواب طبيعي داشتند و گروه محروميت از خواب نسبي تقسيم كرديم. براي ايجاد محروميت از خواب نسبي از يك قفس استوانه‌اي ويژه كه به آرامي، 23 ساعت در روز، به مدت 14روز مي‌چرخيد استفاده كرديم. در 24ساعت نهايي حيوانات از غذا محروم بودند. نهايتاً معده حيوانات تحت بررسي ماكروسكوپيك و ميكروسكوپيك قرارگرفت و نمونه سرم نيز جهت بررسي ميزان ملاتونين بروش ELISA گرفته شد. يافته‌ها: آسيب مخاطي كم و بيش در هر دو گروه مشاهده شد. شدت آسيب در گروه محروميت از خواب نسبي بطور معني‌داري از گروه كنترل بيشتر(001/0P < ) و سطح ملاتونين در گروه محروميت از خواب نسبي بطور معني‌داري از گروه كنترل كمتربود(001/0P < ). بحث و نتيجه‌گيري: مي‌توان گفت كه محروميت از خواب نسبي در رت‌ها مي‌تواند منجر به آسيب مخاط معده و افزايش استعداد به بروز آن شود. از طرف ديگر ملاتونين سرم در گروه محروميت از خواب نسبي كاهش يافته بود. بدينبه نظر مي‌رسد كاهش ملاتونين سرم در ايجاد اين آسيب نقش داشته باشند.

Abstract Background: Nowadays, working long hours and shift work are inevitable, even though these working schedules are associated with several physical and mental effects. Gastrointestinal complaints are common among their physical effects. Recent studies have shown organoprotective effect of melatonin in gastrointestinal tract. In this study we investigated gastric mucosal damage due to partial sleep deprivation and the possible role of melatonin in this damage. Methods: 24 male rats were assigned in two groups: 12 rats in control group with normal sleep and 12 rats in partial sleep deprivation group. For partial sleep deprivation, we used a slowly rotating cylindrical cage, which was rotating 23 hours a day for 14 days. Animals were food deprived in the last 24 hours of study. Finally, their stomachs were assessed grossly and histologically. We also performed ELISA assay for measurement of their serum melatonin. Results: Mucosal damage was seen to some extent in both groups. Damage severity was significantly higher in partial sleep deprivation group (P < 0.001). In addition, serum melatonin was significantly lower in partial sleep deprivation group (P < 0.001). Conclusion: We conclude that partial sleep deprivation could induce gastric mucosal damage in rats. Even though serum melatonin was lower in partial sleep deprived rats. So we could propose that decreased serum melatonin might have a role in this damage.