بررسي رابطه نوبت‌كاري با خواب‌آلودگي درپرستاران

Evaluation or the relationship between shift work and sleepiness in nurses

چكيده مقدمه: نوبت كاري و به خصوص نوبت‌كاري شبانه باعث اختلال در ريتم طبيعي بدن بالاخص ريتم خواب و بيداري فرد مي‌شود. پرستاران به عنوان كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي (HCW) براي فراهم نمودن نيازهاي بيماران مجبور به انجام كار در تمام ساعات شبانه روز هستند. نوبت كاري علاوه بر تاثير در زندگي خصوصي باعث كاهش هوشياري و بهره‌وري در شغل نيز مي‌شود كه مي‌تواند زندگي ساير انسانها كه به عنوان بيمار تحت خدمت اينگونه پرستاران هستند را به خطر اندازد. روش بررسي: اين مطالعه به روش مقطعي انجام شد، پرستاران شاغل در بيمارستانهاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد‌صدوقي يزد به دو گروه شاهد (ثابت صبح) و مورد ( نوبت كار) تقسيم شدند. اين دو گروه از لحاظ سن و سابقه كاري با هم همسان شدند. هر دو گروه از بخشهاي مختلف بيمارستان انتخاب شدند. دو پرسشنامه تهيه شد، يكي پرسشنامه اطلاعات عمومي و ديگري پرسشنامه استاندارد Epworth (ESS) براي خواب آلودگي. پرسشنامه‌ها توسط خود پرستاران و با نظارت مجري طرح تكميل گرديد. داده‌ها با استفاده ازنرم افزار (SPSS (ver. 17 و براساس آزمونهاي كاي دو و مجذور تي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 55 نمونه در هر گروه انتخاب و بررسي شدند. ميانگين نمره ESS در افراد گروه مورد و شاهد به ترتيب 07/8 و 80/6 و اختلاف بين اين دو معنادار بود. در گروه مورد 1/29% و در گروه شاهد 5/14% خواب آلودگي مشاهده شد كه اختلاف بين آنها از نظر آماري معنا‌دار نبود. بحث و نتيجه گيري: در مجموع در پرستاران مطالعه شده فراواني خواب آلودگي قابل توجه نبود و با وجود بالاتر بودن اين فراواني در گروه شاهد، اختلاف مشاهده شده از نظر آماري معنادار نبود.

Abstract Background: A large number of workers all over the world work in shift work schedules. Shift work and especially night work can disturb normal body rhythm especially sleep-wake cycle. Nurses as a member of health care workers should work in days and nights. Shift work in addition to its effect on nurse’s personal life can affect his (her) alertness and can decrease productivity and eventually endangers patients’ life. Methods: In this cross-sectional study nurses working in the hospitals of Shahid Sadoughi University of medical sciences were divided into two groups: shift workers (case) and fixed day workers (control). These groups were matched for age, and employment duration. All subjects were selected from different hospital wards. We used two questionnaires, a questionnaire about demographic data and Epworth sleepiness scale. Questionnaires were filled by the nurses under direct supervision of the researcher. Data were analyzed using SPSS (ver. 17) by T test and chi square test. Results: 55 subjects were assessed in each group. Mean ESS point was 8.07 and 6.80 in case and control groups, respectively. This difference was statistically significant. Sleepiness was observed in 29.1% and 14.5% of cases and controls, respectively, but this difference was not statistically significant. Conclusion: In all, sleepiness was not so common among nurses and in spite of higher frequency of sleepiness among cases; the difference was not statistically significant.