سميت طعمه ايميداكلوپريد براي موريانهMicrocerotermes diversus (Silvestri) (Isoptera: Termitidae) در شرايط آزمايشگاهي

Toxicity of Imidacloprid Bait to Microcerotermes diversus (Silvestri) (Isoptera: Termitidae) under Laboratory Conditions

موريانهMicrocerotermes diversus (Silvestri) به علت تغذيه از كليه مواد حاوي سلولز، مخرب ترين آفت ساختمان ها و تعداد زيادي از محصولات زراعي و درختان در استان خوزستان مي باشد. استفاده از طعمه هاي مسموم به طور گسترده به عنوان يك روش نوين و بي خطر براي محيط زيست در كنترل موريانه هاي زير زميني توصيه شده است. در اين تحقيق سميت طعمه حاوي ايميداكلوپريد با غلظت هاي 25، 50 و 100 پي پي ام در آزمايشگاه در قالب آزمون هاي انتخابي و غير انتخابي روي موريانه M. diversus مورد ارزيابي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها به روش پروبيت نشان داد كه با افزايش غلظت، زمان مرگ و مير (LT50 و(LT90 كاهش يافت. در هيچ يك از غلظت ها ممانعت تغذيه اي مشاهده نشد اگرچه با افزايش غلظت، ميزان تغذيه نسبت به تيمار شاهد كاهش پيدا كرد. ترجيح غذايي موريانه ها روي طعمه مسموم به طور معني داري نسبت به كاغذ صافي و چوب راش بيشتر بود. در آزمون هاي صورت گرفته با افزايش غلظت، مرگ و مير موريانه ها افزايش يافت و در غلظت 100 پي پي ام به 97 درصد در شرايط تغذيه اجباري و 89 درصد در شرايط انتخابي رسيد. به طور كلي نتايج نشان داد كه طعمه ايميداكلوپريد راه حل مناسبي براي كنترل موريانه M. diversus بوده و روش طعمه گذاري مي تواند حفاظت موثري از ساختمان ها در برابر حمله موريانه ها در ايران داشته باشد.

Microcerotermes diversus (Silvestri) is a major pest of buildings and a wide variety of crops and trees in Khouzestan province, because of consuming on materials containing cellulose. One new environmentally safe tactic for the control of subterranean termites is baiting world-wide. In laboratory bioassays, toxicity of imidacloprid bait at concentrations of 25, 50 and 100 ppm, was evaluated under choice and non-choice feeding conditions. A probit analysis of the data using time instead of dosage indicated that the level of mortality and the speed of death were dependent on dose. An inverse relationship between time mortality (LT50 and LT90) and dose was observed. Total feeding inhibition was not observed in any concentration although feeding decreased with increasing of imidacloprid concentration. In choice trials, termites preferred baits over wood and filter paper. cellulose bait impregnated with imidacloprid at a concentration of 100 ppm elicited high mortalities after 7 days in non-choice and choice trials (97% and 89%, respectively). Overall, the results indicated that imidacloprid bait is effective for controlling M. diversus and the baiting tactic may present a suitable approach for protecting structures from termite attack in Iran.