ارتباط بين اجراي طرح مسير ارتقاي شغلي و شاخص‌‌‌هاي عملكرد بيمارستان‌‌‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي استان كرمان

The Relationship between a Job Promotion Plan and Performance Indicators of Hospitals Affiliated to Kerman University of Medical Sciences

مقدمه: در دنياي امروز، با توجه به گستردگي رقابت و پيشرفت‌هاي تكنولوژي، بايد كاركنان را برآن داشت تا بر مهارت‌‌‌هاي خود بيافزايند و از عقب ماندگي فردي جلوگيري نمايند و موجب بقا و بهبود عملكرد سازمان شوند. در اين راستا، طرح مسير ارتقاي شغلي پرستاران و متصديان مشاغل بهداشتي و درماني تصويب گرديد و در بيمارستان‌‌‌ها به اجرا گذاشته شد. در تحقيق حاضر، به بررسي رابطه‌ي بين اجراي اين طرح با شاخص‌‌‌هاي عملكرد بيمارستان‌‌‌ها پرداخته شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع تحليلي بود كه به صورت مقطعي در تابستان سال 1388 در بيمارستان‌‌‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي استان كرمان انجام شد. در اين پژوهش، امتياز مشمولين طرح مسير ارتقاي شغلي پرستاران و متصديان بهداشتي و درماني، از عناوين و شاخص‌‌‌هاي مختلف طرح در سال 1387 محاسبه شد و رابطه‌ي آن‌ها با شاخص‌‌‌هاي عملكرد بيمارستان‌‌‌ها (درصد اشغال تخت، متوسط اقامت بيماران و چرخش اشغال تخت) در همان سال مورد بررسي قرار گرفت. براي جمع‌آوري اطلاعات از فرم‌‌‌هاي طرح مسير ارتقاي شغلي و فعاليت بيمارستان (از مصوبات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي كه نيازي به سنجش پايايي وروايي آن‌‌‌ها نمي‌باشد)، و براي تحليل داده‌‌‌ها از ضريب همبستگي Kendal و نرم‌افزار 11SPSS استفاده شد. يافته‌ها: طرح مسير ارتقاي شغلي، شامل سه عنوان كلي عوامل مربوط به مهارت و توانايي فردي (دوره‌‌‌هاي آموزشي، تحصيلات، تجربه و پذيرش مسووليت)؛ عوامل مربوط به عملكرد افراد (رضايت ارباب رجوع، كيفيت خدمات، استقرار اصول بهداشتي، ارايه‌ي پيشنهادها و آموزش به همكاران)؛ و ساير عوامل (ارايه‌ي كتاب و مقاله، تحقيقات، خدمت در مناطق روستايي و تشويق و تقدير) مي‌باشد. از بين اين عناوين و زير شاخه‌‌‌ها، تنها بين رضايت ارباب رجوع با درصد اشغال تخت (02/0 = P)، استقرار اصول بهداشتي با چرخش اشغال تخت (04/0 = P) و خدمت در مناطق روستايي با درصد اشغال تخت (01/0 = P) و متوسط اقامت بيماران (02/0 = P) ارتباط معني‌داري وجود داشت (05/0 > P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، اجراي طرح به هدف اصلي آن (بهبود عملكرد افراد و در نتيجه سازمان) نرسيده است و لازم است طراحي و اجراي طرح دوباره بررسي، كارشناسي و ارزيابي گردد. پيشنهاد مي‌شود تمامي امتيازات بر مبناي ضوابط و مدارك معتبر ارايه شود و به 65 درصد از پست‌‌‌هاي پرستاري، بهداشتي و درماني كه امتياز بالاتري كسب نمايند، اختصاص يابد؛ تا زمينه‌ي رقابت ميان كاركنان در جهت افزايش مهارت‌‌‌‌ها و در نتيجه، بهبود عملكرد آن‌‌‌ها و سازمان را ايجاد نمايد. واژه‌‌هاي كليدي: عملكرد؛ بيمارستان‌‌‌‌ها؛ پزشكي.

Introduction: In todayʹs world which is full of competition and technological progress, employees should be encouraged to improve their skills in order to prevent personal drawbacks and to survive and promote their organization. Therefore, a plan called "The path for job promotion among nurses and health care professionals" was approved and executed in hospitals. In the present study, the relationship between implementation of this plan and hospital performance indicators was examined. Methods: The present descriptive-analytical research was implemented in hospitals affiliated to Kerman University of Medical Sciences, Iran in the summer of 2009. The scores of various titles and indicators obtained by people liable to the abovementioned plan (approved by the Ministry of Health, Treatment and Medical Education) in 2008 were calculated and their relationship with hospital performance indicators (percentage of occupied beds, average hospital stay of the patients and bed rotation) in the same year was evaluated. To analyze the data, Kendal correlation coefficient was used in SPSS11. Results: The plan consists of three general titles including factors related to personal skills and abilities (training courses, education, experience and responsibility), factors related to the individualʹs performance (clientsʹ satisfaction, quality of services, establishment of health principles, presenting recommendations, and training colleagues), and other factors (presenting books and articles, researches, services in rural areas, encouragement and appreciation). Among these titles and indicators, there were only significant relationships only between clientsʹ satisfaction and the percentage of occupied beds (P = 0.02), establishment of health principles and bed rotation (P = 0.04), services in rural areas and the percentage of occupied beds (P = 0.01) as well as average hospital stay of the patients (P = 0.02). Conclusion: Based on our results, the plan could not achieve its main objective, i.e. improving individual and thus organizational performance. Therefore, its design and execution need to be reviewed and evaluated again. It is recommended to provide scores based on valid principles and documents. In addition, to promote competitiveness, 65% of the scores should be allocated to nurses and other health positions that gained higher scores. Keywords: Performance; Hospitals; Medicine.