بررسي حس عمقي مفصل زانو در تحرك بيش از حد عمومي مفصلي و مقايسه آن با افراد سالم

Studying the knee joint proprioception in generalized joint hypermobility as compared to healthy subjects

چكيده مقدمه: نقش تحرك بيش از حد مفصلي (هايپرموبيليتي مفصلي) در بروز آسيب‌هاي عضلاني- اسكلتي مورد تاكيد قرار گرفته است. در مطالعات اخير نقايص حس عمقي در افراد مبتلا به اين سندرم گزارش گرديده است. از آن جا كه افراد مبتلا به سندرم فوق بر خلاف تحرك بيش از حد عمومي داراي ضايعات عضلاني- اسكلتي مي‌باشند كه خود ممكن است منشا اختلال حس عمقي باشد، وجود اين گزارش‌ها نمي‌تواند به طور خالص تاثير هايپرموبيليتي را بر حس عمقي تاييد نمايد. بنابراين هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تاثير تحرك بيش از حد عمومي بر حس وضعيت مفصل زانو در اين افراد بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه موردي- شاهدي، 20 فرد داراي تحرك بيش از حد عمومي كه داراي تحرك بيش از حد زانوي غالب بودند و 20 فرد سالم به روش نمونه‌گيري ساده در دسترس از بين دانشجويان دختر و پسر در محدوده سني 18 تا 30 سال انتخاب شدند. خطاي حس وضعيت در سه زاويه 15-، 40- و 65- درجه اكستنشن زانو به روش اكتيو در حالت نشسته به كمك گونيامتري تصاوير ديجيتال توسط نرم‌افزار اتوكد اندازه‌گيري شد و بين افراد دو گروه و همين طور بين زواياي مختلف مقايسه گرديد. يافته‌ها: دقت حس وضعيت مفصل زانوي جوانان مبتلا به تحرك بيش از حد عمومي مفصلي كمتر از افراد سالم بود. همچنين حس وضعيت مفصل زانوي هر دو گروه در زواياي انتهايي از دقت بيش‌تري نسبت به زواياي داخلي‌تر برخوردار بود. نتيجه‎گيري: مطالعه حاضر وجود نقص حس وضعيت مفصل زانو را در افراد دچار تحرك بيش از حد عمومي به اثبات مي‌رساند. بنابراين ارزيابي حس عمقي مفاصل در اين افراد، به خصوص زماني كه قصد دارند وارد آن دسته از فعاليت‌هاي ورزشي گردند كه به دنبال آن خطر صدمات مفصلي افزايش مي‌يابد، لازم خواهد بود. همچنين طراحي مطالعات مداخله‌اي به منظور بررسي پروتكل‌هاي تمريني براي بهبود حس وضعيت مفاصل اين افراد ضروري است. كليد واژه‌ها: حس وضعيت، حس عمقي، تحرك بيش از حد عمومي، مفصل زانو

Abstract Introduction: The role of joint hypermobility in musculoskeletal injuries has been emphasized. In recent studies, proprioception defects have been reported in patients with hypermobility syndrome. In contrast to patients with general hypermobility, those with joint hypermobility syndrome have musculoskeletal disorders which may themselves cause proprioception disorders. So, these reports cannot purely confirm the effect of joint hypermobility on proprioception. The objective of this study was to assess the effect of generalized joint hypermobility on knee joint position sense in subjects with generalized joint hypermobility. Materials and Methods: In this case-control study, 20 subjects with generalized joint hypermobility who suffered from knee hypermobility in their dominant lower limb and 20 healthy subjects were recruited from available population of male and female college students through a simple convenient sampling. All subjects fell within the age range of 18 to 30 years. The position sense error was measured at three angles of knee extension -15°, -40° and -65° in sitting position via goniometry of digital pictures using Auto-CAD software. These errors were compared between two groups and also between different angles. Kolmogrov-Smirnov test confirmed the normal distribution of variables. Results: The results of this study showed that the position sense of knee joint in young subjects with generalized joint hypermobility was less accurate than in healthy subjects. Also the results indicated that the knee joint position sense in both groups was more accurate for angles at the end of range of knee extension that for those at inner range. Conclusion: The results of this study confirmed the existence of knee joint position sense defect in subjects with generalized joint hypermobility who have knee joint hypermobility. It is recommended to evaluate position sense of these joints in such subjects especially when they intend to enter sport activities in which the risk of joint injuries may elevate. Moreover, it is required to design training protocols for improving joint position sense in such cases. Keywords: Position sense, Proprioception, Generalized joint hypermobility, Knee joint