مروري بر گياهان ضد‌ديابت در طب سنتي ايران و بررسي اثربخشي آنها

Review of Antidiabetic Plants in Iranian Traditional Medicine and their Efficacy

شيوع بالا و روزافزون ديابت و عوارض حاصل از آن و رشد روزافزون استفاده از درمان‌هاي مكمل خصوصاً درمان‌هاي گياهي و نياز كشورها به استفاده از روش‌هاي طبي بومي خود، مارا بر آن داشت تا به بررسي گياهان پر مصرف در طب سنتي ايران براي درمان ديابت بپردازيم. ‌به اين منظورمبحث ديابيطس (‌كلمه يوناني معادل ديابت) و درمان‌هاي آن از برخي كتب معالجات طب سنتي گردآوري و چند تركيب گياهي خوراكي پر‌مصرف معرفي شد‌. مطالعات حيواني يا انساني انجام شده كه اثر كاهنده گلوكز خون را از اين گياهان گزارش كرده بودند از پايگاه‌هاي اطلاعاتي پاب مد و اسكوپوس جستجو و معرفي شد. در طب سنتي ايران از تعداد بسيار زيادي از گياهان و مواد معدني در درمان ديابت استفاده مي‌شد‌. گياهاني نظير گلنار‌، گل محمدي‌، اسفرزه، شيرين‌بيان‌، خرفه‌، گشنيز‌، كاهو‌، ترشك و موادي نظير صمغ عربي و تباشير در بين اين گياهان كاربرد بيشتري داشته‌اند. مطالعات حيواني و تعدادي مطالعه انساني بر تعدادي از اين گياهان انجام شده و اثرات كاهنده گلوكز خون را نشان داده است. اگرچه برخي از درمان‌هاي سنتي در بررسي‌هاي علمي نوين‌ نيز آزمون شده و مورد تاييد واقع شده‌اند ولي نياز به مطالعات بيشتر براي اثبات اثربخشي و ايمني اين‌ دستورات دارويي در انسان وجود دارد .در صورت اثبات اثربخشي و ايمني‌، استفاده از روش‌هاي طبي سنتي و بومي كشور در كنار روش‌هاي جديد يا به تنهايي مي‌تواند مد‌نظر قرار گيرد‌.‌

High prevalence of diabetes mellitus and its complications and increasing use of complementary therapies, especially herbal therapies, and the need of developing countries to use their indigenous medical methods, motivated us to introduce some plants used in Iranian traditional medicine for The treatment of this disease. The topic of “ziabetes”(the synonym of diabetes) in some of Iranian traditional medical texts were studied and herbal therapies of this disease were collected. Some edible plant compounds introduced and scientific names of plants in these compounds were identified. Pubmed and Scopus databases were searched for studies regarding hypoglycemic effects of these medicinal herbs on animal or human subjects. Many medicinal herbs &minerals in single or compound form have been used in Iranian traditional medicine. Plants such as Punica granatum, Rosa damascene, Plantago psyllium, Glycyrrhiza glabra, Coriandrum sativum, Portulaca oleracea and Rumex patientia are the most popular ones. Recent studies on animal or human subjects have shown the hypoglycemic effects of some of these plants. Reassessment of the effects of some antidiabetic plants used in Iranian traditional medicine, proved their efficacy mainly in animals. However, we need more clinical trials to prove safety &efficacy of these herbs and compounds.