مقايسه رژيم غذايي پرچرب بر پايه روغن سويا، روغن زيتون، روغن ماهي و كره بر مقاومت به انسولين و دآسيل گرلين پلاسما در موش‌هاي صحرايي

Effects of high-fat diets based on butter or soybean, olive or fish oil on insulin resistance and plasma desacyl-ghrelin in rats

سابقه و هدف: شواهدي در زمينه اثرات متقابل سطوح انسولين و دآسيل گرلين (DAG) وجود دارد، اما ارتباط بين درصد اسيدهاي چرب اشباع و غير اشباع در روغن‌هاي خوراكي مختلف و در قالب رژيم غذايي پرچرب با ترشح هورمون‌هاي انسولين و DAG بررسي نشده است. مطالعه حاضر به منظور بررسي و مقايسه تاثير منابع مختلف چربي رژيمي و ميزان اشباع اسيدهاي چرب بر سطوح پلاسمايي انسولين و DAG و تعيين ارتباط DAG با عملكرد انسولين انجام شد. مواد و روش‌ها: موش‌هاي صحرايي نر در حال رشد از نژاد ويستار به طور تصادفي به چهار گروه رژيم‌هاي غذايي پرچرب داراي كره (HF-B)، روغن سويا (HF-S)، روغن زيتون (HF-O) و روغن ماهي (HF-F) و يك گروه استاندارد (ST) تقسيم شدند. نمونه‌هاي خون بعد از 8 هفته در وضعيت غير ناشتا و بعد از 24 ساعت ناشتا جمع‌آوري شدند. اضافه وزن، دريافت غذا، شاخص‌هاي گلوكز، DAG پلاسما و HOMA-IR به عنوان شاخص مقاومت به انسولين ارزيابي شدند. يافته‌ها‌: وزن و دريافت غذا در رژيم‌هاي HF-B و HF-Sبالاتر از گروه‌هاي ديگر بود (05/0‌ > ‌P). در گروه HF-B، سطح انسولين و HOMA-IR ناشتا نسبت به رژيم‌هاي ST، HF-O و HF-F بالاتر بود (05/0‌ > ‌P). در گروه HF-B، سطح DAG ناشتا نسبت به رژيم‌هاي HF-F، HF-O و ST پايين‌تر بود (05/0‌ > ‌P)؛ به علاوه، در گروه HF-F سطح DAG به طور معني‌داري بالاتر از رژيم HF-S بود (05/0‌ > ‌P). نتيجه گيري: از آنجا كه گروه‌هاي با رژيم‌هاي حاوي اسيدهاي چرب تك غير اشباعي و چند غير اشباعي امگا 3، وزن و دريافت غذاي پايين‌تري نشان دادند، احتمال وجود دارد كه اين روغن‌هاي رژيمي از راه افزايشDAG، اشتها و به دنبال آن، وزن را كاهش دهند و بنابراين، در كاهش سطح انسولين يا HOMA-IR نقش داشته باشند. واژگان كليدي: روغن ماهي، روغن زيتون، روغن سويا، كره، مقاومت به انسولين، دآسيل گرلين

Background and Objective: There is evidence on reciprocal effects of insulin and desacylghrelin (DAG), but associations between secretions of hormones (insulin and DAG) and saturated and unsaturated proportions of edible oils in high-fat diets have not been studied. The aim of this study was to investigate the impact of different sources of dietary fat and the extent of fatty acid saturation on plasma insulin and DAG levels and determine the association between DAG and insulin action in rats. Materials and Methods: Weaning male Wistar rats were randomly divided into four groups to be fed on one of 4 high-fat diets containing, as the source of fat, butter (HF-b), soybean oil (HB-S), olive oil (HF-O), or fish oil (HF-F). A fifth group was put on a standard diet (SD). Blood samples were collected after 8 weeks at non-fasting state and after a 24h fast. Body weight, food intake, and plasma parameters – glucose, insulin, DAG, and HOMA-IR, as an insulin resistance index – were measured. Results: Body weight and food intake in the HF-S and HF-B groups were higher than in the other groups (p < 0.05). In the HF-B group the fasting insulin level and HOMA-IR were both higher as compared to the ST, HF-O or HF-F group (p < 0.05). In addition, the fasting DAG level in the HF-B group was lower than in HF-F, HF-O or ST group (p < 0.05). Finally, the HF-F group had a significantly higher DAG level than the HF-S group (P < 0.05). Conclusion: Diets containing polyunsaturated ?-3 and monounsaturated fatty acids cause lower weight gains and energy intakes. It is likely that these dietary fats could bring about a decrease in appetite through increasing the DAG level, thereby causing weight reduction. It is concluded, then, that they may have a role in lowering HOMA-IR or insulin level. Keywords: Fish oil, Olive oil, Soybean oil, Butter, Insulin resistance, Desacyl-ghrelin