سخن سردبير

sokhan sardabir

سخن سردبير فصلنامه علمي - پژوهشي علوم زمين 20 ساله شد به جرات مي‌توان گفت كه از زمان تاسيس سازمان تا سال 1370 دسترسي به مقالات يا نوشتارهاي علوم‌زمين كه حاصل پژوهش‌هاي دانش آموختگان اين رشته است، عملا غير ممكن بود. از سوي ديگر شرايط براي پژوهشگران زمين‌شناسي كه محلي براي انتشار و ا طلاع رساني يافته‌هايشان نداشتند، بسيار سخت بود و بدون آن كه از آنها حتي در ديگر مقالات به عنوان منبع و ماخذ بهره گرفته شود، مقالات كهنه مي‌شد. انتشارات سازمان هم به صورت گزارش‌ها و نقشه‌هاي اختصاصي با زمان هاي نامعيني قابل دسترسي بود كه در عمل دشواري‌هاي جداگانه‌اي را به دست مي‌دادند و تازه تعدادي از نوشتارهاي مهم به صورت گزارش محرمانه در كتابخانه سازمان نگهداري مي‌شدند. به سال‌هاي هفتاد كه رسيديم با توجه به حجم انبوهي از پژوهش‌ها كه توسط پژوهشگران علوم‌زمين انجام مي‌شد، لزوم وجود نشريه‌اي علمي– پژوهشي در اندازه‌هاي متعارف به شدت احساس شد و چون سازمان زمين‌شناسي كشور به عنوان متولي اصلي زمين‌شناسي كشور انجام وظيفه مي‌نمود و مي‌نمايد، از سوي مسيولان وقت، تصميم به سامان دهي نشريه‌اي با عنوان «فصلنامه علوم‌زمين» گرفته شد و شماره اول آن در پاييز سال 70 منتشر شد، كه مورد توجه بسياري از اساتيد و دانش‌آموختگان علوم‌زمين قرار گرفت به گونه‌اي كه چاپ مقالات وزين شما دوستان گرامي سبب گرديد كه در همان شماره‌هاي آغازين، فصلنامه از سوي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري به عنوان نشريه‌اي علمي– پژوهشي در علوم‌زمين ارزيابي شود. جالب است بدانيد كه در آغاز، تامين مقاله‌هاي مورد نياز فصلنامه به سختي امكان پذير بود و به همين دليل اين نشريه با تاخيرهاي زيادي به چاپ مي‌رسيد، اما اكنون به لطف وجود اساتيد و پژوهشگران جوان بي‌شماري كه در سطح مملكت در اين زمينه فعال هستند، كثرت مقالات متقاضي چاپ در فصلنامه علمي– پژوهشي علوم‌زمين، به قدري زياد شده كه گاه مقاله‌اي پس از پذيرش از سوي داوران مدت‌ها در نوبت چاپ مي‌ماند. اكنون از شروع فعاليت اين فصلنامه 20 سال مي‌گذرد كه شكوفايي آن با تاييد شما دوستان روز به روز بيشتر مي‌شود. اين وضعيت نه تنها در داخل كشور به چشم مي‌خورد بلكه وقتي نشريه‌اي علمي – پژوهشي مورد توجه و تاييد موسسه اطلاعات علمي (مانند ISI) قرار گيرد، مي‌توان ادعا كرد كه اين فصلنامه مي‌رود تا جايگاه مناسب خود را در نشريات بين‌المللي نيز پيدا كند و ثابت شود كه بي‌جهت شماره مسلسل آن به عدد 81 نرسيده است. كلام آخر اين كه، ما دست اندركاران انتشار اين فصلنامه اميدواريم كه با بهره‌گيري از همكاري‌هاي هميشگي شما دوستان گرامي و با دريافت مقالات وزين بتوانيم همچنان در بالا بردن هر چه بيشتر كيفيت اين فصلنامه به ارزش يافته‌ها‌يمان بيافزاييم. دستتان را صميمانه مي‌فشاريم.