تحليل احتمال مشاركت زنان شهري و روستايي ايران در بازار كار با استفاده از روش‎هاي اقتصادسنجي پارامتريك و ناپارامتريك

Individual Married Female Labor Participation: An Application of Parametric & Non-Parametric Econometric Analysis

نرخ باروري زنان ايران طي سال‎هاي اخير روند كاهشي چشم گيري را نشان داده است، از سوي ديگر برخلاف كاهش نرخ باروري، كشور با افزايش چشم گير خدمات بازاري جانشين فعاليت هاي مربوط به خانه داري خانم ها، نظير مهدكودك ها و واحدهاي توليد و عرضه‎ي مواد غذايي روبه رو بوده است، كه اين پديده خود مي تواند به عنوان نشانه‎اي از افزايش مشاركت زنان در بازار كار و كاهش فعاليت هاي درون خانه شناخته شود. در اين تحقيق رفتار مشاركت نيروي كار زنان متاهل در قالب نظريه‎ي تخصيص كلاسيك زمان افراد، با استفاده از دو روش پارامتريك لاجيت و ناپارامتريك لاجيت موضعي، و داده هاي بودجه خانوار ايران 1385، مورد بررسي قرار مي گيرد. يافته هاي تخمين هاي پارامتريك نشان مي‌دهد كه سن و سطح تحصيلات تاثيري مثبت بر احتمال مشاركت در بازار كار زنان روستايي و شهري دارد، هم‎چنين درآمد غيركاري فرد و درآمد شوهر، اثر منفي بر حضور زن روستايي و شهري گذاشته است، در حالي‎كه زنان شهري ميزان درآمد غيركار را در تصميم‌گيري لحاظ نمي‌كنند. وضعيت مسكن زن روستايي اثر منفي و معناداري بر حضور او در بازار كار داشته است، ولي اثر اين متغير براي زن شهري مثبت است، ولي معنادار نيست. تعداد فرزندان كم‎تر از 6 سال اثر مثبت معناداري بر حضور زن روستايي در بازار كار گذاشته است، ولي در تصميم‌گيري زن شهري معنادار نيست. هم‎چنين تعداد فرزندان بالاي 6 سال بر مشاركت زنان روستايي اثري مثبت گذاشته -است، ولي اين متغير تاثير معني داري بر تصميم ورود به بازار كار زنان شهري ندارد. نتايج روش ناپارامتريك مانند روش پارامتريك نشان مي دهد كه به طور ميانگين متغير‎هاي سن، سطح تحصيلات و تعداد فرزندان بالاي 6 سال احتمال حضور زنان شهري و همين‎طور روستايي در بازار كار را افزايش داده است. سن، اثر مثبت، ولي كاهش بر احتمال مشاركت و درآمد خانوار اعم از درآمد غيركار و درآمد شوهر، تعداد فرزندان زير 6 سال و وضعيت مسكن زنان شهري و روستايي بر حضور آن‎ها در بازار كار اثر منفي دارد. طبقه‎بندي JEL : J13, C25, C14

Iranian female participation rate in the labor market of Iran in the recent decade shows a increasing trend which amounted from 8% in 1999 to 18% in 2005.Using parametric and non-parametric econometrics methods, in this research we aim to study the behavior of individual married females labor participation. Our dataset consist of the annually budget survey of 2006 which is reported by statistical center of Iran. Our findings from parametric analysis show that the number of kids less than 6-years old, non-labor income and husband’s monthly income are the main determinants of women’s participation in the labor market, and they affect negatively the probability of labor participation. Moreover, the effect of age is positive but decrearsing, however individula’s education level increases the probability. Number of children older than 6-years is not a significant explanatory variable in the model. On the other hand, results of the non-parametric model are in some extent different. Findings indicate that individual labor participation have identical pattern for all of females. Namely; reaction of individuals to explanatory variables are in the same directions. Number of kids (less or greater than 6) are the leading force for market participation in both the rural and urban areas. JEL Classifications: J13, C25 and C1