تغيير تعداد ياخته‌هاي كلرايد در تيغه ثانويه و رشته‌هاي آبششي ماهي زروك پرورشي (Scatophagus argus L.)‌ در شوري‌هاي مختلف

Alterations to chloride cells of the secondary lamella and gill branches of spotted scat (Scatophagus argus L.) in different salinities

زمينه مطالعه: ماهيان يوري هالين ساكن مصب همانند ماهي زروك‌ (Scatophagus argus L.) در محيط طبيعي زندگي، به طور پيوسته بـا تغييـرات شـوري مواجه مي‌باشند. هدف: مطالعه ي حاضر به منظور ارزيابي ظرفيت تنظيم اسمزي در گونه‌ي بومي از ماهيان يوري هالين در شوري‌هاي مختلف انجام گرفت.‌ ‌روش كار: براي اين منظور انتقال مستقيم ماهي زروك از آب شيرين به آب شور با شوري‌هاي معينg/L(30، g/L20، g/L10 وg/L 5)، در طول يك دوره ي آزمايش سي روزه انجام و سپس مراحل روتين تهيه لام بافت شناسي بر روي آبشش‌ها صورت گرفت. نتايج: انتقال مستقيم ماهيان از آب شيرين به شوري‌هاي معين، با افزايش قابل ملاحظه‌اي در تعداد كل سلول‌هاي كلرايد موجود در فضاي بين تيغه‌اي و تلفات قابل ملاحظه‌اي در شوري‌هاي بالاتر همراه گرديد. از طرفي نتايج حاصل از آناليز الگوي تغيير تعداد سلول‌‌هاي كلرايد، حاكي از كاهش تعداد سلول‌هاي كلرايد در موضع تيغه‌اي و افزايش بالقوه تعداد اين سلول‌ها در موضع رشته‌اي بود. نتيجه گيري‌نهايي: با توجه به نتايج بدست آمده از مطالعه اخير ماهي زروك به عنوان يك مدل مناسب جهت بررسي روند تنظيم اسمزي در ماهيان آب شيرين پيشنهاد نمي‌گردد.

BACKGROUND: Estuarine euryhaline teleosts as reared spotted scat will be continnously encounterd with alterations to water salinities. OBJECTIVES: The aim of the present study was to evaluate osmoregulatory capacity of the spotted scat in response to different salinities. METHODS: 120 fish were categorized into 4 groups of 30 fish each. The fish were transferred from the freshwater to different salinities (5, 10, 20, and 30 g/L) and kept for one month. Tissue sections of the secondary lamella and gill branches were staind using hematoxyline eosin and studied by the light microscope. RESULTS: Transfer from freshwater to different salinities made significant increase (p < 0.05) in total chloride cells of the secondary lamella. Furthermore, while chloride cells alterations have been accompanied with decrease in the chloride cell numbers of the lamella such changes made an increase in chloride cell numbers of the gill branches. CONCLUSIONS: It can be concluded that the mentioned species has limited osmoregulatory capacity when encountering abrupt salinity changes.