حسابداري منابع انساني، چالش سازمان در منابع سرمايه‌اي

Human resources accounting, an organization challenge in capital sources

منابع انساني، هم به‌عنوان بخش عمده‌اي از دارايي ناملموس و هم‌ به‌عنوان منابع سرمايه‌اي، اهميت روزافزوني دارند. در قرن بيست ‌و يكم، اهميت سرمايه‌هاي فكري در يك سازمان اگر بيش از اهميت ساير سرمايه‌هاي نباشد، از آن‌ها كمتر نيست، زيرا اين انسان‌ها هستند كه ارزش يك سازمان را تعيين مي‌كنند و مزيت رقابتي خلق مي‌كنند. حسابداري منابع انساني در حوزه مديريت منابع انساني، پديده‌اي نسبتاً جديد در ايران است كه هنوز جايگاهي به‌عنوان سرمايه، نزد شركت‌ها ندارد و جايي در ستون ترازنامه براي آن در نظر گرفته‌ نشده است. حسابداري منابع انساني مي‌خواهد ارزش واقعي كاركنان را در جايگاه بااهميت‌ترين و باارزش‌ترين دارايي سازمان در حوزه مديريت منابع انساني به‌عنوان منابع سرمايه‌اي نشان دهد. اين مقاله سعي دارد تا جايگاه‌ حسابداري منابع انساني و اهميت رويكرد به اين مقوله در سيستم مديريت منابع انساني و تغيير نگرش از هزينه بودن اين منابع به دارايي را تبيين و ارايه نمايد.

Human resources, either as the most part of invisible asset or as capital sources, have increasing importance. In the 21st century, intellectual capitals are as important as other capital, if not less than them, because this is humans that determine value of an organization and create competitive advantages. Human resources accounting is a new phenomenon in Iran that has no place near companies yet and no place in the balance sheets. Human resources accounting tries to show the real value of personnel in the most important and the most valuable asset of an organization in the form of capital sources. This paper tries to illustrate this importance and change the view to human resources from cost to asset.