سوررياليسم در داستان « واهمه هاي بي نام و نشان » غلام حسين ساعدي

A study surrealism features of Saediʹʹs story ‎unknown fears (Wahemehaye Bi Nam va Neshan)‎

غلام حسين ساعدي يكي از نويسندگان مهم معاصر محسوب مي شود. وي در بيشتر داستان هايش دردها و رنج هاي مردم عادي را همراه با تلخي ها و نااميدي ها بازگو مي كند و مي توان گفت كه داستان هاي او جنبه ي رياليستي دارد. در عين حال، ساعدي در داستان هايش از جنبه هاي سوررياليستي نيز بهره برده است كه در اين امر تحت تاثير صادق هدايت و داستان هاي سوررياليستي او قرار گرفته است. مكتب سوررياليسم بعد از جنگ جهاني اول، بسياري از كشورها را تحت نفوذ خود درآورد. ايران نيز از سال 1320 با انتشار بوف كور هدايت تحت تاثير اين مكتب قرار گرفت و نويسندگان زيادي از آن بهره جستند. در اين مقاله، ضمن معرفي مكتب سوررياليسم، موضوع داستان واهمه هاي بي نام و نشان ساعدي بيان مي شود و در پايان، جنبه هاي سوررياليستي آن مورد نقد و بررسي قرار مي گيرد.

Gholam Hossein Saedi is one of the an temporary great writers of contemporary time. He shows the pain and the suffering of usual people in his stories. We can say they all belong realism school. Meanwhile Saedi enjoys the surrealism in his stories. In this aspect he has been influenced by Sadegh Hedayat and his surrealism stories. After the first world war, the surrealism school mastered on the litrature for many countries. Publishing Boof-e-koor, Iran also has been influnced by this school since 1320 and many writers and autors applied it in their writings. In this article, with the introducing the surrealism school, the story subject of the Wahemehaye Bi Nam va Nesh@n of Saedi is presented and finally its surrealism aspects have been analized.