پديد آورندگان :
غلامي بادي، عليرضا نويسنده , , شريعت باقري، محمد جواد نويسنده ,
چكيده فارسي :
نخستين فرهنگ جامع و بزرگ در زمينه امثال فارسي در سال 1310 تحت عنوان «امثال و حكم» توسط اديب و دانشمند بزرگ معاصر، علي اكبر دهخدا، تاليف شده كه مي توان آن را كامل‌ترين، معتبرترين فرهنگ با موضوعيت امثال و حكم فارسي دانست، اين اثر پس از انتشار، نظر ادبا و محققان را به خود جلب نموده، شور و شوقي در بين علاقه‌مندان به ادبيّات عامه به وجود آورد، به طوري كه عده‌اي از فضلا و دانشمندان را واداشت تا به ضبط و ثبت امثال بپردازند، ليكن پس از فروكش كردن اين هيجانات در طي سال‌هاي پس از آن، برخي زواياي اين اثر را مورد واكاوي قرار داده، مسايلي چون: آوردن مثل‌هاي مربوط به اقوام به قصد برتري قوم ايراني، عدم ترجمه و اعراب حكمت‌هاي و مثل‌هاي عربي، كثرت اشعار نامرتبط با امثال، ذكر مثل‌هاي غير مشهور، نداشتن پيش گفتار و مقدمه، عدم ضبط واژه‌ها و مثل‌هاي مستهجن و... به عنوان معايب و كاستي‌ها بر شمرده‌اند، در اين جستار سعي گرديده ديدگاه‌هايي درباره اين اثر گران سنگ تحت عنوان فرودهاي امثال و حكم مورد بررسي قرار گيرد.
چكيده لاتين :
The first enormous and comprehensive dictionary on Persian adages,
Amsal o Hekam, compiled by the great contemporary scholar, AliAkbar
Dehkhoda, in 1931, is known as the most reliable and thorough
dictionary on Persian adages. His work caught a lot of scholars’ and
researchers’ attention after publication and brought rapture to literature
enthusiasts in such a way that a lot of scholars were motivated to record
adages. Nevertheless, after the rapture subsided through the next years,
some researchers explored different aspects of it and pointed out some of
its deficiencies like: having some adages about races as being superior to
Iranian race, not having translations of Arabic adages, lots of poems
having no relevance to the adages, containing unknown adages, having
no preface or introduction, and containing no lurid words and adages. My
attempt in this inquiry, titled as An Inquiry About the Deficiencies In The
Book Of “Amsal o Hekam(adages)”, is to study the views expressed on
this precious work.
