ساخت و بررسي روايي و پايايي آزمون درك نواي گفتار

Development, validity and reliability of the speech prosody comprehension test

زمينه و هدف: ارتباط انسان شامل رفتارهاي كلامي و غيركلامي است. رفتار غيركلامي يا زبان بدن شامل حالت چهره، جسچر، تماس چشمي، وضعيت بدن و نواي گفتار است. نواي گفتار، رفتاري است كه بخش مهمي از اطلاعات معنايي و عاطفي را به شنونده منتقل مي‏كند. با توجه به اين ‌كه در ايران آزموني براي ارزيابي درك نواي گفتار وجود ندارد، تصميم گرفته شد آزموني متناسب با فرهنگ و زبان فارسي طراحي شده و روايي و پايايي آن تعيين شود. روش بررسي: اين مطالعه از نوع ساخت آزمون است. 73 جمله، توسط 22 دوبلر با هشت لحن بيان شد و 6582 جمله ضبط شد. براي بررسي روايي محتوايي صداها، 200 دانشجو در رده سني 18 تا 30 سال و يك متخصص صدا، به موارد ضبط شده گوش دادند. از بين 6582 صدا، حالت عاطفي 1473 صدا، مورد توافق كامل شنوندگان بود. سپس 1473 صدا در اختيار يك متخصص صدا (مدير دوبلاژ) قرار گرفت و در نهايت، 169 صدا جهت آزمون انتخاب گرديد. آزمون درك نواي گفتار با چهار زيرآزمون تمايز نواي زباني، تمايز نواي عاطفي، ناميدن نواي گفتار، ناميدن متناقض‏ها ساخته شد. پايايي آزمون روي 32 فرد بهنجار (18 تا 60 سال) تعيين گرديد. يافته‏ها: آزمون درك نواي گفتار داراي روايي محتوايي 100 درصد و پايايي 94 درصد بود و ضريب همبستگي آن 89 درصد بود(000/0p=). نتيجه‏گيري: آزمون داراي روايي و پايايي مطلوبي است. و براي ارزيابي مهارت درك نواي گفتار در زبان فارسي مناسب است.

Background and Aim: The communication process includes both verbal and nonverbal elements. Nonverbal behavior or body language includes facial expression, eye contact, posture and prosody. Prosody conveys semantic or affective information to a listener. Nonetheless, so far in Iran no report on assessment of speech prosody comprehension in patients has ever been published. The aim of this study was to measure the validity and reliability of the prosody comprehension test specifically designed for the Persian language and culture. Methods: This study is a type of test development. 73 sentences were orated by 22 professional vocalists in eight different prosodies. A total of 6582 voices were prepared which were listened by 200, 18-30 year-old students and a voice specialist. Having the content validity calculated for all voices, 1473 voices were found to be unanimously agreed upon by all participants in terms of emotional status which were analyzed by a voice specialist. Eventually, 169 voices were selected for developing the prosody comprehension test including the following four subtests: none motional prosody discrimination, emotional discrimination, naming of prosody and naming conflicts. Reliability of the test was determined by performing the test on 32, 18-60 year-old normal people. Results: The designed test of comprehension prosody had 100% content validity ratio and 94% reliability and the correlation of test of prosody was 89% (p=0.001). Conclusion: This test in Persian language has appropriate validity and reliability and is appropriate for assessment of prosody comprehension.