مقايسه سبك اسناد علي در گروهي از دانشجويان با صفات مرزي و گروه شاهد

Comparing causal attribution style between a group of students with borderline traits and a normal group

زمينه و هدف: بررسي‌هاي شناختي اخير در مورد اختلالات هيجاني پيشنهاد مي‌كند كه سوگيري‌هاي شناختي حداقل به عنوان عوامل نگه‌دارنده در آسيب‌شناسي رواني نقش دارند. هدف از اين پژوهش، مقايسه سبك‌هاي اسنادي در گروهي از دانشجويان با صفات مرزي و گروه شاهد بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع زمينه‌يابي مقطعي است. نمونه‌اي به حجم 330 دانشجو با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي از بين دانشجويان دانشگاه تربيت معلم آذربايجان با پرسش‌نامه شخصيت مرزي Jacson و Claridge غربال شدند و از بين آن‌ها 30 نفر به عنوان گروه با صفات مرزي و 30 نفر به عنوان گروه شاهد انتخاب و با پرسش‌نامه سبك‌هاي اسنادي Seligman و همكاران مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحليل واريانس يك راهه تحليل شدند. يافته‌ها: آزمون ميانگين دو گروه مستقل نشان داد كه اسناد افراد با صفات مرزي براي حوادث منفي، بيروني‌تر، پايدارتر و كلي‌تر و براي حوادث مثبت، بيروني‌تر و ناپايدارتر از گروه شاهد است. اما بين نمرات دو گروه در بعد كلي- جزيي حوادث مثبت تفاوتي مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: به كارگيري سبك اسناد بيروني در هر دو موقعيت منفي و مثبت در پژوهش حاضر نشان دهنده نقش مكانيسم دفاعي فرافكني و تفكرات پارانوييدي در تبيين‌هاي علي افراد با صفات مرزي است. مشابه بودن سبك اسناد در بعد پايدار- ناپايدار افراد افسرده و افراد با صفت مرزي مي‌تواند به دليل وجود ارتباط بين اختلال افسردگي و صفات مرزي باشد. همچنين يكسان بودن سبك‌هاي اسنادي افراد با صفت مرزي و افراد با صفت اسكيزوتايپي براي موقعيت‌هاي منفي در هر سه بعد، ممكن است ناشي از ويژگي‌هاي مشتركي باشد كه بين آن‌ها وجود دارد.

Aim and Background: Cognitive investigations of emotional disorders proposed that cognitive biases have at least a role as maintenance factors in psychopathology. This study aimed to compare the styles of attribution in a group of students with borderline personality traits and a normal group. Methods and Materials: This was a cross-sectional survey. Through stratified random sampling, 330 students from Azerbaijan University of Tarbiat Moallem were selected and screened by borderline personality questionnaire (Jacson and Claridge). Then, 30 cases were selected as the borderline group and 30 as the normal group. They were tested using the Style Attribution Questionnaire (Seligman et al.). Data was analyzed using one way analysis of variance. Findings: The results showed that in comparison with the normal group, the attributions of people with borderline traits were more external, stable and global for negative events and more external and unstable for positive events. However, scores of the two groups in the dimensions of globality/specificity for positive events were not significantly different. Conclusions: Application of external attribution style in positive and negative situations in the present study indicates the role of projection defense mechanism and paranoid thinking in causal explanations made by people with borderline traits. Similarity of stability/instability dimension of attribution styles between depressed people and people with borderline traits could be due to the relationship between depression disorder and borderline traits. In addition, the similarity in attribution styles between individuals with borderline and schizotypal traits for negative situations in each of the three dimensions may be caused by the common characteristics among these groups.