بررسي عمل به باورهاي ديني و خود كارامدي در پيش‌بيني ميزان و نوع استرس ادراك شده در دانشجويان

Religious commitment and self-efficacy in predicting the amount and type of perceived stress in university students

زمينه و هدف: با توجه به رشد و توسعه جوامع بشري كه در برخي مواقع باعث پيامدهاي منفي از جمله استرس مي‌شود، اين پژوهش به منظور تعيين سهم عمل به باورهاي ديني و خود كارامدي در پيش‌بيني ميزان و نوع استرس ادراك شده دانشجويان انجام گرفت. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. نمونه آماري اين تحقيق شامل 200 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه پيام نور استان آذربايجان شرقي در سال تحصيلي 89-1388 بودند، كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي عمل به باورهاي ديني Nilsson، خود كارامدي عمومي sherz و همچنين پرسش‌نامه استرس ادراك شده Kohen و همكاران استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي Pearson و تحليل رگرسيون چندگانه به روش ورود مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: بين متغير عمل به باورهاي ديني و متغير ادراك منفي از استرس رابطه منفي و با متغيرهاي خود كارامدي و ادراك مثبت از استرس رابطه مثبت و معني‌داري وجود داشت. همچنين بين متغير خود كارامدي با متغير ادراك منفي از استرس رابطه منفي و با ادراك مثبت از استرس رابطه مثبت و معني‌دار به دست آمد. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه استاندارد نشان داد كه متغيرهاي خود كارامدي و عمل به باورهاي ديني متغيرهاي معتبري براي پيش‌بيني ادراك منفي و مثبت از استرس در دانشجويان مي‌باشند. نتيجه‌گيري: براي كاهش ميزان استرس منفي دانشجويان بهتر است كه دانشجويان با تلاش و پشتكار ميزان رفتارهاي مذهبي را در خودشان بالا ببرند تا از اين طريق ميزان سلامت رواني آن‌ها افزايش يابد.

Aim and Background: Development of human societies sometimes leads in negative consequences such as stress. This research was conducted to assess the effects of religious commitment and self-efficacy in predicting the amount and type of perceived stress in university students. Methods and Materials: This was a correlational-descriptive study including 200 undergraduate and postgraduate students at East Azerbaijan Payam-e-Noor University during 2009-2010 academic year. The subjects have been selected by multiple-stage cluster sampling. Data was collected through researcher-made questionnaire, Nilsson religious commitment questionnaire, the perceived stress questionnaire by Kohen et al., and Sherz general self-efficacy questionnaire. The data was analyzed using Pearson correlation test and multiple regression test in SPSS. Findings: The findings showed religious commitment to have a negative relation with the amount of negative stress, and significant positive relations with self-efficacy and the amount of positive stress. On the other hand, self-efficacy had a negative relation with the amount of negative stress, and a significant positive relation with the amount of positive stress. Standard multiple regression showed self-efficacy and religious commitment to be valid variables for predicting positive and negative stress in students. Conclusions: According to the results of this study, students can reduce the amount of negative stress and therefore improve their mental health by increasing their religious commitment, such as praying and reading Quran.