بررسي رابطه تعاملي سبك هاي دلبستگي،سبك هاي مقابله اي و سلامت رواني در نوجوانان

Evaluation of the Interactive Relationship between Attachment Styles, Coping Styles and Mental Health in Adolescents

از انجام اين پژوهش تعيين چگونگي ارتباط بين متغيرهاي سبك دلبستگي شكل گرفته از دوران طفوليت، انتخاب راهبرد مقابله اي هنگام بروز بحران بيماري سرطان و سلامت رواني نوجوانان پسر مبتلا به سرطان است، تا مشخص شود كه آيا هيچ يك از سبك هاي دلبستگي در انتخاب راهبردهاي مقابله اي كارآمد و نتيجتاً كسب سلامت رواني بالا ،(RAAS) در اين دوران نقش دارند يا خير. به همين منظور در اين پژوهش پرسشنامه هاي مقياس دلبستگي بزرگسالان توسط نمونه 50 نفري نوجوانان پسر مبتلا (GHQ) لازاروس و سلامت عمومي (WOCQ) راهبردهاي مقابله اي به سرطان 17 تا 20 ساله تكميل گرديده اند و سپس با استفاده از روش هاي آمار توصيفي براي تعيين همبستگي بين نمره هاي اين پرسشنامه ها و تحليل داده ها از آزمون هاي همبستگي پيرسون و دو رشته اي نقطه اي استفاده شده است. بر اساس يافته ها، كليه فرضيه هاي اين پژوهش رد شدند، و به اين ترتيب بين نوع سبك دلبستگي با ميزان استفاده از راهبردهاي مقابله اي مساله مدار يا هيجان مدار در نوجوانان پسر مبتلا به سرطان رابطه معني داري وجود نداشت. همچنين بين نوع راهبردهاي مقابله اي و سلامت رواني و نيز بين نوع سبك دلبستگي و سلامت رواني اين گروه ارتباط معني داري ديده نشد.

Introduction: Nowadays, because of an increase in serious illnesses like cancer due to various reasons, investigating factors like attachment style is very important, which may play a role in effective or ineffective coping with this illness, and eventually higher or lower mental health of the person, especially in the critical period of adolescence. This study aims to determine how is the relationship between attachment style formed from childhood, selecting the coping way in the period of cancer crisis and mental health of the adolescent boys with cancer, to determine whether any attachment style play the role in selecting effective coping way and consequently acquisition of high mental health in this period or not. Methods: Revised adult attachment scale (RAAS), ways of coping questionnaire (WOCQ) of Lazarus and general health questionnaire (GHQ) have completed by 50 adolescent boys with cancer, who where 17 to 20 years old, in this research. After that by using descriptive statistics for determination of the correlation between scores of these questionnaires and data analysis, point bi-serial and pearson correlation tests were used. Findings:According to findings of this study, all research hypotheses rejected and therefore there were no significant relationship between the attachment style and level of using the problem-focused or emotion-focused coping in adolescent boys with cancer. There were also no significant relationship between coping style and mental health and either between attachment style and mental health in this group.