تاثير آموزش برنامه ريزي عصبي-كلامي بر افسردگي دانشجويان

The Effects of Neuro–Linguistic Programming on the Depression Reduction among the Students of the Islamic Azad University, Shahrekord branch

هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير آموزش برنامه ريزي عصبي-كلاميبر افسردگي دانشجويان رشته حسابداري دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد بود. به اين منظور از بين 1400 نفر دانشجوي رشته حسابداري 400 نفر بصورت خوشه اي تصادفي پرسشنامه افسردگي بك را پر كردند.سپس به طور تصادفي 62 نفر دانشجوي افسرده بالاي نمره 20 انتخاب و در چهار گروه آزمايش و گواه جايگزين شد. طرح تحقيق پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود وگروههاي آزمايش در اين طرح تحت آموزش 8جلسه اي برنامه ريزي عصبي-كلامي قرار گرفته وگروه كنترل هيچ مداخله آزمايشي دريافت نكرد.نتايج نشان داد آموزش برنامه ريزي عصبي-كلاميروي دانشجويان تاثير معنا داري داشته است. آموزش برنامه ريزي عصبي-كلاميروي دانشجويان پسر نيز تاثير معنادار نشان داد. آموزش برنامه ريزي عصبي-كلامي روي دانشجويان دختر تاثير معنادار دارد.به اين لحاظ بدليل ارتباط آموزه هاي اين برنامه با زندگي روزمره مي تواند با ايجاد تغير رويه هاي زيستن در نوع نگاه به زندگي و شناخت افراد تحولاتي ايجاد كند.برنامه ريزي عصبي-كلامي بدليل اصول عملي ،كاربردي و ساده و قابل فهم براي همگان توانسته است در كاهش افسردگي دانشجويان موثر واقع شود.

The purpose of this research was to investigate the effects of neuro-linguistic programming on the depression reduction of the accounting students studying in Shahrekord Islamic Azad University. Four hundred accounting students out of 1400 were randomly required (through cluster sampling) to answer Beck’s Depression inventory (BDI). Then, 52 students scoring higher than 20 were randomly selected and placed in 4 Experimental and Control groups. The Design of the study was pre-test post-test with control groups. Experimental groups were exposed to 8 sessions of neuro-linguistic programming while the subjects in control groups received no treatment at all. The results suggested that Firstly: the co Variance (F=9.723, ? < .001) showed that neuro-linguistic programming had a significant effect on the subjects in experimental groups. Secondly, running the CoVariance (F=12.042, ?=.002) indicated that the independent variable ,i.e. neuro-linguistic programming did have effect on male students. Thirdly, neuro-linguistic programming proved to be effective on female students with Co Variance (F=18.398, ? < .001). Since there is a direct relationship between this program and the daily life, it is supposed-through changing in one’s living procedures, his attitude towards life, and people understanding–to make a difference. Because of its practical, applied, simple, and understandable principles, neuro–linguistic programming has been able to reduce the students’ depression.