توسعه كالبدي سكونتگاه هاي روستايي با رويكرد توسعه پايدار

روستانشيني شكل ويژه اي از استقرار و معيشت انسان و جلوه بارزي از حيات اقتصادي و اجتماعي است كه با نظامي كم و بيش پايدار در طي قرون متمادي دوام يافته است. نقش و جايگاه روستاها در فرايندهاي توسعه اقتصادي، اجتماعي و سياسي در مقياس محلي، منطقه اي ملي و بين المللي و پيامدهاي توسعه نيافتگي مناطق روستايي چون فقر، نابرابري فزاينده، رشدسريع جمعيت، بيكاري و غيره موجب توجه جدي به توسعه روستايي و تقدم آن بر توسعه شهري گرديده است. در سالهاي اخير توجه به برنامه ريزي كالبدي سكونتگاه هاي روستايي به منظور يافتن مطلوب ترين وضعيت سازگاري بين فضا و جامعه، در دستور كار سازمانها و نهادهاي توسعه روستايي قرار گرفته است. بر اين اساس تمامي فعاليت هاي منسجم و منظمي كه به منظور ساماندهي و بهسازي محيط كالبدي سكونتگاه هاي روستايي انجام گرفته، مورد توجه برنامه ريزان واقع شده است. آن ها مي كوشند تا بستر مناسبي براي توسعه كالبدي سكونتگاه هاي روستايي فراهم آورند و مي كوشند تا رويكردي مناسب براي توسعه مناطق روستايي، شناسايي فرصتها، چالشها، نقاط قوت و ضعف و امكانات توسعه همه جانبه و پايدار كالبدي در عرصه هاي روستايي و نيز رويكردهاي و سياستهاي توسعه روستايي با تاكيد بر توسعه كالبدي در برنامه هاي خود قرار دهند. اين مقاله يك پژوهش كاربردي است. روش مطالعه به صورت توصيفي- تحليلي است كه گردآوري اطلاعات مورد نياز به شيوه اسنادي انجام شده است. نتيجه به دست آمده از تحقيق بيانگر اين است كه با توجه به مشكلات ساختاري- كاركردي مناطق روستايي، همچنان توسعه سكونتگاه هاي روستايي در بخشهاي اقتصادي، اجتماعي و محيطي بدون در نظر گرفتن رويكردهاي توسعه پايدار بوده چرا كه سكونتگاه هاي روستايي با شدت و ضعف متفاوت با چالشهايي نظير فقر، نابرابري درآمدي، مهاجرتهاي روستايي و تخليه روستاها ، غفلت از مديريت كالبدي و فضايي و آسيب پذيري بالاي سكونتگاه هاي روستايي روبه رو هستند و مي توان دريافت كه ارتباط بين رويكردهاي پايدار و توسعه كالبدي بسيار كم رنگ است.

and sociological life which lasted somehow sustainable during several centuries. The role and place of villages in economical, sociological and political development processes in local, regional, national and international scale and outcomes of undevelopment of rural areas such as poverty, increasing injustice, fast population growth, unemployment and …, have interacted attention toward rural development and its priority rather than urban development. In recent years, attention paid to physical planning of rural settlements, in order to find the most pleasant state of consistency between space and society which has been placed in the rural development organization and institutionʹs agenda. In this regard, the whole organized and integrated activities carried out to improve the physical environment of rural settlements which have been considered by planners. They are trying to provide an appropriate platform for rural settlements, physical development, also put effort for sustainable approach in rural development by emphasizing on physical development. This article is a applied research and its methodology is based on analytical-descriptive study in which data gathering is based on documentation. The results shown the structural- functional problems in rural regions that rural settlements in economical, sociological and environmental sectors still have been accomplished without considering sustainable development approaches. Since rural settlements have different degrees of severity, are facing with challenges such as poverty, income injustice, rural migrations and villages abandance, lack of special and formal management and high vulnerability. This can be seen that the linkage between sustainable approaches and physical development is very weak.