بررسي ساختار ژنتيكي جمعيت كبك ايراني موجود در موسسه تحقيقات علوم دامي كشور با استفاده از آناليز ريز ماهواره

Genetic structure of a Persian partridge population in Animal Science Research Institute of Iran using microsatellite markers

هدف از اين مطالعه استفاده از هشت نشانگر ريز ماهواره براي تعيين ساختار و تنوع ژنتيكي جمعيت كبك ايراني موجود در موسسه تحقيقات علوم دامي كشور بود كه از استان هاي سمنان و فارس جمع آوري شده بودند. براي اين منظور از 120 قطعه كبك بطور تصادفي خونگيري و با استفاده از روش بهينه يافته نمكي، استخراج DNA صورت گرفت. جايگاه هاي مورد استفاده عبارت از: Aru 1F114، Aru1E97، Aru1E102، Aru 1E66، Aru 1B3، Aru 1G4، Aru 1M127 و Aru 1J76 بودند. قبل از انجام واكنش هاي PCR، اجزا و چرخه هاي دمايي PCR براي هر جايگاه بهينه سازي شد. پس از الكتروفورز محصولات PCR بر روي ژل واسرشته ساز پلي اكريل آميد 8 درصد و رنگ آميزي با نيترات نقره،تعيين ژنوتيپ صورت گرفت و داده هاي آماري با استفاد از نرم افزار POPGENE مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.تعادل هاردي واينبرگ با دو آزمون مربع كاي (X2) و نسبت درست نمايي (G2) بدست آمد. در كل جمعيت تمامي مكان هاي ژني مورد مطالعه از تعادل هاردي- واينبرگ انحراف معني داري نشان دادند و تنها جايگاه Aru1E102 در تعادل هاردي- واينبرگ قرار داشت (P < 0/05). هشت جايگاه مورد مطالعه در اين جمعيت چند شكلي نشان دادند. بيشترين تعداد الل مشاهده شده مربوط به جايگاه Aru1E97 با 14 الل و كمترين تعداد الل مشاهده شده مربوط به جايگاه هاي Aru 1F114، Aru 1M127 و Aru 1J76 با 4 الل بود. ميانگين آلل هاي واقعي (na)، شاخص شانون (I) و شاخص محتوي چندشكلي (PIC)، به ترتيب 3750/6 ،4568/1 و6567/0 بود. تنوع درون جمعيتي بر اساس تجزيه مقادير هتروزايگوسيتي بررسي شد كه ميانگين هتروزايگوسيتي مشاهده شده 4522/0 بدست آمد و ميانگين هتروزايگوسيتي مورد انتظار نااريب در اين جمعيت 7017/0 بود. ميزان تنوع ژنتيكي در جمعيت مورد مطالعه،در مقايسه با نتايج ديگر مطالعات خارجي، بيانگر وجود سطح مناسبي از تنوع ژنتيكي در كبك هاي بومي كشور مي باشد.

The aim of this study was take advantages of usefulness potential microsatellite markers in detect Persian partridge Genetic Structure and population variability for the first time.The chukar partridge population was collected from Semnan & Fars province that keeping in Animal Science Research Institute of Iran (ASRI).The number of 120 blood samples were collected and DNA was isolated using Optimized and Modified Salting-out method. eight microsatellite markers using in this study was Aru 1F114، Aru1E97، Aru1E102، Aru 1E66، Aru 1B3، Aru 1G4، Aru 1M127 & Aru 1J76 .The elements and thermal cycle for each locus was optimized before done PCR reaction. After PCR amplification, microsatellite alleles were identified on 8% denaturing polyacrylamide gels,followed by AgNO3 staining so partridges had been genotyped. Data analyses consist of several parameters of population genetics were done using GENEPOP 3.1.All of locus tested for Hardy-Weinberg equilibrium by chi-square(X2) and likelihood ratio(G2). All loci except Aru1E102 were deviated from Hardy-Weinberg equilibrium in population (P < 0.05). The entire loci were polymorphic.The most number of observed alleles were in Aru1E97 with 14 alleles and the lowest number of alleles were in Aru 1F114 ، Aru 1M127& Aru 1J76 with 4 alleles.The average observed number of alleles, Shannon’s Information index & Polymorphic Information Content(PIC) were 6.3750, 1.4568 and 0.6567 respectively.The average observed heterozygosity was 0.4522 and average expected heterozygosity was obtained 0.7017.Results of Genetic variation in Persian partridge population as comparison with other exotic similar studies,detect suitable variation value in Persian native partridge population.