مشكلات كشاورزان در دسترسي به خدمات كشاورزي: مطالعه موردي بخش مركزي شهرستان ميانه

Farmers’ Access to Agricultural Services: A Case Study of Central District of Mianeh County

در بسياري از كشورهاي در حال توسعه، نبود نظام خدمات‌رساني مناسب، عادلانه و كارآ دسترسي كشاورزان به خدمات و نهاده‌ها را دشوار مي سازد. از اين رو، پژوهش حاضر به تبيين، تحليل و اولويت‌بندي مشكلات كشاورزان در دسترسي به خدمات كشاورزي مي‌پردازد. پژوهش به روش پيمايشي انجام مي شود. جامعه آماري را كشاورزان بخش مركزي شهرستان ميانه (8318 نفر) تشكيل مي دهند. حجم نمونه با استفاده از رابطه كوكران 180 نفر برآورد شده، روش نمونه‌گيري از نوع تركيبي مشتمل بر نمونه‌گيري خوشه‌اي و طبقه‌اي متناسب است؛ و براي جمع‌آوري اطلاعات ميداني، از پرسشنامه استفاده مي شود. براساس نتايج تحليل، مشكلات كشاورزان ريشه در پنج عامل نگرشي، نظارتي و حمايتي، زيرساخت‌هاي حمل‌و‌نقل، توزيع زماني خدمات، و آموزشي و ترويجي دارد، كه حدود شصت درصد كل مشكلات آنها در دسترسي به خدمات كشاورزي را تبيين مي‌كنند.

Farmers’ access to services and inputs are problematic, due to the lack of efficient, appropriate and equitable agricultural service system in many developing countries. The present study is an attempt to explain, analyze and prioritize the problems of farmers’ access to agricultural services. The research is a quantitative survey; the statistical population includes the farmers of central district of Mianeh county, and the total number is 180. Sampling method is a composition of clustering and proportionate stratification, and the data is collected by a questionnaire. The results indicate that the farmers’ access problems are rooted in five attitudinal factors: supportive and monitory, transport infrastructure, time distribution of services, extension, and training that can explain 60 percent of the problems of their access to agricultural services.