بررسي تاثير ويژگي‌هاي فردي و خانوادگي زنان روستايي بر انگيزه مشاركت آن‌ها در فعاليت‌هاي كشاورزي

چكيده مشاركت زنان روستايي ايران در فعاليت‌هاي اقتصادي به‌ويژه كشاورزي واقعيتي انكار‌ناپذير است. اين حضور در عرصه‌هاي اقتصادي كاهش هزينه‌هاي توليد و افزايش درآمد خانوار را باعث مي‌شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تاثير ويژگي‌هاي فردي و خانوادگي زنان روستايي بر انگيزه مشاركت آن‌ها در فعاليت‌هاي كشاورزي بود. جامعه آماري پژوهش تمام زنان روستايي بالاي 15 سال ساكن بخش آسارا (شهرستان كرج) را شامل بود (2810= N). نمونه آماري شامل 120 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي با انتساب متناسب انتخاب شد. نتايج حاكي از آن بود كه رابطه مثبت و معنا‌داري بين انگيزه مشاركت در فعاليت‌هاي كشاورزي و متغيرهاي تعداد اعضاي خانوار، تعداد فرزندان‌، استفاده از منابع اطلاعاتي و ميزان استفاده از فناوري‌هاي كشاورزي وجود دارد در حالي كه رابطه منفي و معنا‌داري بين متغير وابسته و ميزان سواد و ميزان درآمد خانواده مشاهده شد. همچنين زنان متاهل ميزان انگيزه مشاركت بيشتري نسبت به زنان مجرد در فعاليت‌هاي كشاورزي داشتند. آزمون رگرسيون چندگانه نشان داد كه متغيرهاي استفاده از منابع اطلاعاتي، استفاده از فناوري‌هاي كشاورزي و ميزان تحصيلات، توانايي تبيين 6/25 درصد از تغييرات ميزان انگيزه مشاركت زنان روستايي را در فعاليت‌هاي كشاورزي داشتند