آلكسي تايميا و اختلالات روان‌تني (گوارشي)

Alexithymia and functional gastrointestinal disorders

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي مقايسه آلكسي تايميا، شدت علايم گوارشي و متغيرهاي جمعيت‌شناختي در بيماران روان‌تني گوارشي و افراد سالم بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع علي مقايسه‌اي است. در اين پژوهش 129 بيمار مبتلا به اختلال عملكردي گوارشي (Functional gastrointestinal disorders) مراجعه كننده به درمانگاه روان‌تني گوارش و 108 نفر گروه همتا شده سالم شركت كردند كه با استفاده از پرسش‌نامه آلكسي تايمياي تورنتو و مقياس شدت علايم گوارشي مورد ارزيابي قرار گرفتند. تجزيه و تحليل آماري داده‌هاي پژوهش با استفاده از تحليل واريانس چند متغيري، ضريب همبستگي و Z Fisher صورت گرفت. يافته‌ها: از نظر ميزان آلكسي تايميا و شدت علايم گوارشي بين بيماران روان‌تني گوارشي و افراد سالم تفاوت معني‌داري وجود داشت. همچنين، در بيماران روان‌تني گوارشي نمره كل آلكسي تايميا و ابعاد دشواري در شناسايي احساسات و دشواري در توصيف احساساتِ آن با ميزان تحصيلات رابطه معني‌داري داشت، اما اين رابطه در مقايسه با گروه سالم معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه نشان داد كه بيماران روان‌تني گوارشي نسبت به افراد عادي، ميزان آلكسي تايمياي بالاتر و علايم جسمي شديدتري دارند و هر چه ميزان تحصيلات افراد بالاتر باشد، ريسك الكسي تايميك بودن آن‌ها كمتر مي‌شود، زيرا احتمال مي‌رود كه بهتر بتوانند هيجانات خود را شناسايي و بيان كنند.

Aim and Background: The purpose of this study was to compare patients with functional gastrointestinal disorders (FGID) and normal persons in terms of alexithymia, severity of gastrointestinal symptoms, and demographic variables. Methods and Materials: This causal-comparative research included 129 FGID patients who were referred to a psychosomatic disorders clinic in Isfahan, Iran. A matched group of 108 healthy individuals (without digestive diagnoses) was also considered as the control group. Toronto alexithymia scale (TAS-20) and gastrointestinal symptoms rating scale (GSRS) were used to evaluate the participants. Data was analyzed using multivariate analysis of variance, correlation coefficient and Fisherʹs Z test. Findings: There was a significant difference between patients with FGIDs and healthy controls in terms of number of alexithymia symptoms and severity of gastrointestinal symptoms. The results also indicated a relationship between education level and alexithymia as well as its dimensions (difficulty identifying feelings and difficulty describing feelings) in both groups. However, no significant differences were found between the two groups in this regard. Conclusions: The findings of this study indicated that patients with FGIDs had higher scores of alexithymia and more severe somatic symptoms compared to the healthy control group. Furthermore, higher education levels were associated with lower risks of alexithymia. Such a finding might have been due to the higher ability of more educated patients in describing and identifying emotions.