احساس تنهايي و سلامت عمومي سالمندان

Loneliness and general health of elderly

مقدمه: در سالهاي اخير توجه به سالمندان به سرعت در كشورها افزايش يافته است، خصوصاً توجه به نيازهاي جسمي و رواني آنان ضروري است. احساس تنهايي در همه گروه هاي سني ايجاد مي شود اما شيوع آن در سالمندي، بيشتر است. احساس تنهايي مشكل پيچيده اي است كه رفاه رواني اجتماعي را تحت الشعاع قرار مي دهد و موجب عواقب جدي در سالمندان مي گردد. هدف: هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط احساس تنهايي و سلامت عمومي سالمندان عضو كانون بازنشستگان دانشگاه علوم پزشكي گيلان در شهر رشت مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي همبستگي است كه در آن 100 نفر از سالمندان(زن و مرد) عضو كانون بازنشستگان دانشگاه علوم پزشكي گيلان در شهر رشت مشاركت داشتند. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استفاده گرديد كه شامل سه بخش بود. بخش اول اطلاعات دموگرافيك، بخش دوم، ابزار 28 سوالي سلامت عمومي گلدبرگ و بخش سوم، ابزار 20 سوالي احساس تنهايي يوكلا، اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. نتايج: يافته هاي مطالعه نشان داد سالمنداني كه متاهل بوده(02/0p < ) و از محل زندگي خود رضايت داشتند، احساس تنهايي كمتري را تجربه مي كردند(045/0p < ). همچنين مطابق با يافته هاي اين پژوهش سالمنداني كه از سطح سلامت عمومي خوبي برخوردار بودند احساس تنهايي كمتري داشتند(00/0=p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه احساس تنهايي عامل مهمي در كاهش سلامت عمومي سالمندان است و از آنجا كه تشخيص احساس تنهايي ميتواند در حفظ سلامت سالمندان موثر باشد بنابراين ضروري است كه اعضاي تيم بهداشتي بايد از عوارض و عواقب ناشي از احساس تنهايي و اثرات موثر آن بر سلامت آگاه باشند.

Introduction: In recent years attention to elderly is progressing rapidly in countries. Special attention to their mental and physical need is necessary. Loneliness may occur in all age groups, but this is more a problem peculiar to the elderly. Loneliness is a complex concept, specially affecting the psychosocial well-being of the elderly. The feelings of loneliness have serious consequence on the health of older adults. Objective: The purpose of the study was to determine loneliness and general health of members of the elderly pensioners association of Gilan University of Medical Science in Rasht. Methods: This study was a descriptive– correlational research. Sampling performed, through easy sampling method. 100 members of pensioners association from both gender (female and male) took part in the study. Data collection instrument was a questionnaire consisted of three parts. Part one was about demographic data, part two about loneliness that was measured by the UCLA loneliness scale, and part three was general health status with 28 questions. Data were analyzed by descriptive-analytical methods, using SPSS 16. Results: In this study it was found that married elderly people (p < 0.02) who were satisfied with living area (p < 0.045) felt less lonely than others. According to the results of this study the elderly who defined their general health status as good felt less lonely (p < 0.00). Conclusion: It was demonstrated that loneliness is an important factor decreasing general health and therefore, early identification of loneliness may help maintain the general health of older adults. Health care professionals should be alert to the association of loneliness and adverse health outcomes.