سرمايه اجتماعي يا سرمايه مذهبي، كدام يك براي اقتصاد مطلوب‌تراند؟

Social Capital or Religious Capital, One Which is More Useful for the Economy? Nader Mehregan

در طول تاريخ زندگي جمعي انسان، مشاركت و تعامل بين افراد حايز اهميت بوده است. دانشمندان، از دهه 60 ميلادي، به اهميت اين قدرت در جامعه پي برده و آن را «سرمايه اجتماعي» ناميدند. علي رغم آثار فراوان مثبتي كه اين سرمايه دارد، در بسياري موارد موجب ايجاد نزاع و رويارويي در جوامع شده است. علاوه بر اين، با انباشت سرمايه اجتماعي، هيچ ضمانت اجرايي براي پايبندي افراد به قوانين موجود در گروه وجود ندارد. در‌اين راستا، مشكلات رفتاري همچون سواري مجاني، كژگزيني، كژمنشي و پيگيري كوركورانه منافع گروه در قالب گروه خواهي شكل مي‌گيرد. ‌اين امر حاكي از شكست اين باور است كه «سرمايه اجتماعي يك خوبي مطلق است». ‌اين نوشتار، با استفاده از روش تحليلي به معرفي مفهوم «سرمايه مذهبي» با تاكيد بر مذهب اسلام، مي‌پردازد. فرضيه مقاله آن است سرمايه مذهبي علاوه بر دارا بودن فوايد موجود در سرمايه اجتماعي، نقصان‌هاي آن را ندارد. از‌اين رو، اقتصاد با پيگيري انباشت سرمايه مذهبي قادر خواهد بود به كارايي بيشتري دست يابد.

Frome the emergence of human social life, there appeared interaction and participation Umong human beings which lasted for ages. In the 60’s scientists realized this as a power and they called it “social capital”. later on, many studies were Carried out on the concept social capital they showed that social capital, despite having positive effects, could bring about oppositions and contradictions in the soviety. With the accumulation of social capital may occur problems such as “Adverse Selection”, “Moral Hazard”, and “Free Riding” and "Group fish". So social capital is not always profitable. This paper seeks to introduce the concept “Religious Capital” based on Islamic doctrines showing that religious capital has the merits of social capital but it does not have its defects. So religious capital has much more positive effects than social capital in achieving the developmental objectives.