وزيران عصر حافظ در ديوان حافظ

Ministers in Hafezʹʹs time

اين مقاله، پس از مقدمه اي كوتاه درباره مفهوم وزارت در ادب فارسي، به بررسي زندگي وزيران عصر حافظ پرداخته است. خواجه عمادالدين محمود كرماني، خواجه برهان الدين فتح الله، خواجه قوام الدين محمد صاحب عيار و جلال الدين تورانشاه، چهار وزيري هستند كه حافظ به آنها علاقه ويژه داشته و اشعاري در ستايش آنها سروده است. بررسي اشعار حافظ در ستايش وزيران ياد شده، با نگاهي تاريخي موضوع اصلي اين مقاله است. مطالعاتي از اين دست مي تواند پرتوي نو بر عصر حافظ بيفكند و در نهايت گامي كوچك در جهت تدوين تاريخ جامع ادبيات فارسي به حساب آيد.

This article discusses the concept of viziership in Persian literature, and investigates the life of ministers in Hafezʹs time. Emadeddin Mahmoud Kermani, Borhaneddin Fatollah, Ghavameddin Mohammad Saheb Ayyar, and jalaloddin Touranshah are the four ministers who were particularly liked by Hafez and he composed some poetry in their praise. Investigation of this genre of poetry from the historical point of view is the main subject of this article. Such studies could throw light on Hafezʹs time and pave the way for compiling a complete history of the Persian literature.