مقايسه كيفي و كمّي رضايت زناشويي در زنان شاغل با تاكيد بر همساني و عدم همساني منزلت شغلي زوجين

A Qualitative and Quantitative Marital Satisfaction Comparison of Employed Women based on Equality and Unequality in Occupation Level of Couples

اشتغال زنان باعث تاثير بر روابط زن و شوهر، روابط فرزندان و هم چنين رضامندي زناشويي مي-گردد و مسايلي هم‌چون همساني و غير‌همساني پايگاه اجتماعي را در روابط زناشويي وارد مي نمايد. هدف عمده در اين پژوهش بررسي رابطه بين منزلت شغلي زوجين و ميزان رضايت از زندگي زناشويي است. در اين پژوهش 60 نفر به طور تصادفي براي گروه نمونه انتخاب شدند كه از بين آن‌ها 15 نفر به صورت تصادفي در گروه نمونه كيفي و 45 نفر در گروه نمونه كمّي قرار گرفتند. در بخش كيفي از مصاحبه سازمان‌يافته و در بخش كمي از پرسش‌نامه رضامندي زناشوييEnrich استفاده شده‌ است. نتايج بخش كيفي پژوهش: گروه نمونه كيفي با منزلت شغلي يكسان، شغل را فعاليتي براي به دست‌آوردن استقلال مالي عنوان كرده‌اند. در گروه نمونه كيفي با منزلت شغلي بالاتر مرد، پس از استقلال مالي، به ترتيب اولويت، در اجتماع بودن، سرگرمي، مفيد بودن و دوري از انجماد فكري مطرح شده‌ است. در گروه نمونه كيفي با منزلت شغلي بالاتر زن، پس از استقلال مالي، كمك به تامين معاش، در اجتماع بودن و بهبود روحيه عنوان گرديده ‌است. زماني كه منزلت شغلي زن و شوهر با هم برابر است، مزيت‌هاي زن شاغل در برابر محدوديت‌هاي او نسبت به زن خانه‌دار بيشتر است و زماني كه شغل آن‌ها در دو سطح مختلف قرار بگيرد، محدوديت‌هاي آن بيشتر مي‌شود و اين باز هم زماني پررنگ‌تر است كه منزلت شغلي زن نسبت به مرد در مرتبه بالاتري قرار گرفته ‌باشد. نتايج بخش كمّي اين پژوهش: ميانگين رضايت كلي زناشويي در گروه منزلت شغلي همسان زوجين (182) از گروه‌هاي منزلت شغلي ناهمسان زوجين (54/117و47/154) بيشتر است.

Women’s occupation affects family relations such as relations with spouse, children, as well as marital satisfaction. As a result their equal social levels will directly affect their marital relations. The main objective of this research is the assessment of the relation between a couple’s occupational level and their marital satisfaction level. Using qualitative and quantitative methods 60 subjects were selected randomly, and 15 were assigned in the qualitative group and 45 in quantitative group. A structured interview was used for qualitative section and Enrich marital satisfaction questionnaire for quantitative section. It was indicated that the qualitative group with equal occupational values consider occupation as an activity for achieving financial independence. Men with higher level jobs prioritize socialization, hobbies, feeling useful and avoidance of mental isolation after financial independence. However, women with higher level occupations prioritize welfare support, socialization and spiritual improvements after financial independence. When a couples’ occupational level is equal, advantages of an employed wife are higher than her housewife peers and her restrictions limited. However, it increases when the couple’s jobs are at two different levels. This limitation will only increase when the wife’s occupational level is higher than of her husband. In the quantitative section of the research, results indicate that the average rate of general marital satisfaction for couples with equal occupational values (182) is more than couples with unequal occupational values (117.54, 154.47).