تاثير جهاني شدن اقتصاد بر اشتغال درايران(وبرخي كشورهاي درحال توسعه)

The impact of the Globalization of Econiomic on Employment in Iran and some other developing countries

در دهه‌هاي اخير،در اقتصاد جهاني تغييرات خيلي سريع به‌وقوع پيوسته كه موجب تغيير شكل ساختار اشتغال در مقياس جهاني وادغام بيشتر اقتصادهاي ملي در اقتصاد جهاني شده است. همچنين حجم تجارت جهاني و جريان سرمايه بين كشورها به بالاترين سطح خود از لحاظ تاريخي رسيده است. فناوري ارتباطات وحمل ونقل موجب ايجاد شبكه‌هاي پيچيده بين المللي توليد گشته وتوليدات صنعتي وصادراتي كشورهاي در حال توسعه، بويژه كشور چين وعرضه جهاني آنها،به سطح بي سابقه اي رسيده است. تغييرات اساسي در سياست‌هاي اقتصادي، پروسه(جريان)جهاني شدن را همراهي مي‌كند. تاكيد اين سياست‌ها بر روي نرخ پايين تورم،آزادسازي بازارها،كاهش تصدي دولت وبخش عمومي وگسترش جريان فرامرزي كالاها وخدمات وامور مالي است. دراين مقاله، رابطه بين جهاني شدن اقتصاد وسطح اشتغال در ايران وبرخي كشورهاي در حال توسعه براي دوره زماني1988-2004از طريق روش رگرسيوني داده‌هاي تلفيقي بررسي شده است. براساس يافته هاي تحقيق،شاخص نسبت صادرات وواردات به كل GDPبه عنوان شاخص جهاني شدن اقتصاد در مورد كشورهاي مورد مطالعه، معني دار ومطابق تيوري مي‌باشد. شاخص نسبت سرمايه گذاري خارجي به كل تشكيل سرمايه ناخالص داخلي به عنوان ديگر شاخص جهاني شدن،مطابق با تيوري بوده،اما ضريب آن بي معني است. با افزايش ميزان توليد كالاهاو خدمات ونسبت صادرات با تكنولوژي بالا به كل صادرات در اين كشورها سطح اشتغال افزايش يافته،كه اين امر مطابق با تيوري واز لحاظ آماري معني دار است. همچنين با افزايش سطح دستمزدها، سطح اشتغال در كشورهاي مورد مطالعه، مطابق با تيوري، كاهش يافته است.

Sweeping changes have taken place in the world’s economy in recent decades, changes that have reshaped the structure of employment on a global scale. National economies are now more integrated into the global system more than any other time in the recent past. The volume of international trade and the magnitude of cross-border capital flows have reached historically high levels. Advances in communication and transport technologies have led to the establishment of complex international production networks, with developing countries producing an unprecedented level of manufactured exports within global supply chains. Fundamental shifts in economic policies have accompanied the process of globalization. The purpose of this paper is the analysis of the relationship between economic globalization and employment in Iran, Turkey, Malaysia, Indonesia, Philippines, Egypt and Marco, from 1988 to 2004, with the approach of panel data and fixed effect method. The results show that the coefficient of Export and Import shares of GDP, as an index of economic globalization in these countries, is significant and positive. The coefficient of Foreign Investment is insignificant and positive. Production and High Technology Export share of Total Export have a direct relationship with employment. Moreover, the wages have negative effect on the employment. All of the coefficients are consistent with the prediction of the theoretical studies.