بررسي تاثير عوامل توليد بر شدت مصرف انرژي در ايران: يك تجزيه و تحليل مبتني بر تابع توليد كاب- داگلاس

چكيده: مقاله حاضر تاثير عوامل توليد مشتمل بر تكنولوژي، سرمايه فيزيكي و نيروي كار بر شدت مصرف انرژي در ايران را بررسي مي‌كند. براي اين منظور، در چارچوب يك تابع توليد كاب- داگلاس به تجزيه و تحليل داده هاي سري زماني دوره (1386-1353) پرداخته شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه تكنولوژي و سرمايه فيزيكي به ترتيب منجر به رشد متوسط سالانه اي معادل % 48238/1 و % 24073/1 در شدت انرژي شده‌اند؛ درصورتي‌كه، در خلال اين دوره، نيروي كار شدت انرژي را به طور متوسط % 33016/1 كاهش داده است. بنابراين، اين عوامل رشد متوسط سالانه اي معادل % 39295/1در شدت انرژي را توضيح مي‌دهند. از طرف ديگر، آمار و ارقام نشان مي‌دهند كه در طي دوره (1386-1353) شدت مصرف انرژي در ايران به طور متوسط سالانه حدوداً 69/3 درصد رشد داشته است. با توجه به اين محاسبات، هم‌چنين مي‌توان نتيجه گرفت كه بخش عمده اي از رشد شدت انرژي (سالانه در حدود 3/2 درصد) معلول عوامل ديگري بوده است.

Abstract The present paper investigates the effect of production factors, including technology, physical capital and labour on the energy consumption intensity of Iran. For this purpose, time series data during the period of (1974-2007) have been analyzed within Cobb–Douglas production function framework. The results of the study indicate that the technology and the physical capital have caused the average annual growth rates equal to 1.48238% and 1.24073% for energy intensity, respectively, while labour has averagely decreased the energy intensity equal to 1.33016% over this period. Therefore, these factors explain an average annual growth equal to 1.39295% for energy intensity. Besides, statistics show that energy consumption intensity of Iran has been growing at an average rate of about 3.69% per year during the period of (1974-2007). According to these calculation, there also can conclude that major part of the growth of the energy intensity (about 2.3% per year) has been caused by the other factors. Key words: Technology, Physical Capital, Labor, Energy Intensity.