بررسي و تحليل زمين ههاي كارآفريني روستاييان در فرايندتوسعه ي نواحي روستايي مطالعه موردي: دهستان براآن جنوبي (شهرستان اصفهان)

Study and Analysis of Villagers, Background Knowledge on Entrepreneurship

توجه به كارآفريني روستايي با نگرشي به مشكلات موجود در اين نواحي از اهميت بسيار زيادي برخوردار است . در اين راستا با رويكرد رفتاري و براساس الگوي فر ايندي به بررسي زمينه هاي كارآفريني پرداخته شده است . بنابراين هدف اصلي اين مقاله بررسي و تحليل ميزان آشنايي روستاييان با زمينه ها و مهار ت هاي كارآفريني است . ناحيه ي مورد مطالعه، "دهستان براآن جنوبي " از بخش مركزي شهرستان اصفه ان است . روش تحقيق، كتابخانه اي و ميداني بوده و پس از تعيين شاخ ص ها و متغيرهاي تحقيق، با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته داده هاي لازم گردآوري شده است. بر اين اساس با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ، تعداد 150 نفر از افراد روستايي واقع در سن فعاليت ( 15 تا 65 سال ) با حداقل سواد راهنمايي بررسي شدند. 18 آشنايي / 2 درصد از روستاييان آشنايي خيلي زياد ، 76 / نتايج نشان داد كه 33 55 درصد آشنايي بسيار كم با زمينه ها و / 23 درصد داراي آشنايي كم و 35 / زياد، 56 مهارت هاي كارآفريني دارند . اين وضع در همه ي شاخص ها و متغير هاي م طالعاتي كم و بيش يكسان است . در اين راستا ، آموزش كارآفريني و آماد ه سازي محيط اجتماعي و اقتصادي روستاها براي جذب نيروي انساني جوان، متخصص و ماهر به نواحي روستايي و فعاليت هاي كشاورزي مي تواند به عنوان راه كار اصلي در ايجاد و تقويت كارآفريني اين نواحي در راستاي توسعه ي پايدار بسيار موثر باشد.

With respect to many problems in rural areas such as poverty, inequality, migration, vulnerability and unemployment, the rural entrepreneurship is of great importance. Doubtless entrepreneurship can increase the level of employment and income and play an important role for sustainable development in rural areas. In this article, through a behavioral approach and based on a procedural model indicating that personal experiments and environmental factors will affect entrepreneurship, the background knowledge on entrepreneurship is analyzed. The primary goal of this article is to determine the extent of entrepreneurial knowledge and skills in rural areas. The study area is Baraan District in Esfahan County. The research method is documental and field study and data is gathered via questionnaires. The sampling method was random and 150 people of 15-65 years of age with middle school education level were asked to fill the questionnaires. After data entry then analysis was made by SPSS software. The results indicate that only 2.33 percent of villagers have very high acquaintance and 18.76 percent of them have high acquaintance with entrepreneurship while 23.56 percent have low acquaintance and 55.35 percent have very low acquaintance with this subject. The acquaintance rate is almost the same in all indicators and variables. Therefore, entrepreneurship training and improving facilities and amenities in rural areas for attracting young, specialist and skilled people can promote entrepreneurship and lead to development in this area.